Beninorm

Hij lag net lekker op het strand.
Zijn baard in een handig knotje op zijn rug, zodat ook zijn hals nog wat kleur kon krijgen.
Een schaduw viel over zijn gezicht en hij opende zijn ogen.
Je staat in mijn zon, sprak hij tegen de donker gekrulde schaduw.
S. we moeten weg, klonk het uit de schaduw.
Komende zaterdag weet u nog.
Als we niet vandaag vertrekken staan ze voor niks daar op de kade.

Boeie... sprak de Sint, en draaide zich om zodat de piet tegen zijn knot moest praten.
Echt, ouwe kappen nu, we moeten gaan.
We hebben 24000 letters in het ruim die als we nog veel langer wachten tot chocolademelk zijn gesmolten.
En het was al stressen met die belachelijk nieuwe kindernamen.
Wie noemt zin kind nou Quinty of Qai.
Normaal hadden we aan een paar honderd Q's genoeg.
Nieuwerwets gedoe.

Wiebere.. sprak de Sint, ik bak om bruin te worden.

Kappen nou Sint, enig idee hoe twaalf ton marsepein gaat ruiken na drie dagen Benidormse zon?
Of loop je nou nog te mokken over die Facebook Pietietie.
Luisterd ik trek wel geen majootje aan maar een kekke Jeans.
En tondeus een blonde mohawk in het midden.
En ik moet er niet aan denken, maar met wat foundation van de maxfactor wordt ik zo wit als Geertje Wilders.
Maar dat is als het echt niet anders kan.
Kom ouwe doe het anders voor de kinderen.
Want wat kan jou die ouders schelen.

De oude man richtte zich op, klopte het zand van zijn kleren.
En zuchtte, voor de kinderen dan maar.
En Dieuwertje natuurlijk.
Die past met elk nieuw jaar weer beter bij mijn leeftijd.

Zo ken ik je weer ouwe, sprak de Piet.
Doen we nog een bakkie aan boord.
Met een chocoprins derbij of een Jodenkoek.
En als ik goed zoek,
vind ik ergens nog wel een doos negerzoenen.
Maken we der een ouderwets gezellig Sinterklaasfeest van.