Het hebben van een moestuin is geen pretje.Zeker, in de winter is het prettig uitkijken over de overwoekerde vlaktes.
Maar zo gauw de vorst het land uit is moet de komst van het voorjaar voorbereid worden.
Je ziet oude mannen met een spade over de schouder richting tuin vertrekken.
Ze krommen de rug, spuwen in de handen en spitten meter voor meter de begroeide onkruidvlaktes om tot plantbare aarde.
Ook ik moest eraan beginnen.
De dooi was ingezet. Mijn zompige laarzen lieten voetstap poeltjes achter tussen de verpieterde spruitstammetjes en bruingevroren boerenkoolstronken.
Mijn spade draaide zuigende modder om in een poging de groene kant onder de aarde te krijgen.
Inspannend werk voor een kantoorklerk met enkel eelt op de vingertoppen.
Elke 5 minuten ruste ik even leunend op de steel, uitkijkend over alle andere reeds omgewoelde tuintjes.
Dat moest makkelijker kunnen.
Voordeel van op het platteland wonen is dat er veel plattelanders wonen.
Mannen die tractoren in hun schuurtje hebben staan. En hun gazonnetjes zittend op combines maaien.
Eén van mijn zoons vrienden had op de boerderij nog een grondfrees staan.
Ronddraaiende spitmessen op een motorische handploeg uit 1954.
Hij was wat stoffig maar een uitdaging voor de sleutelende brommerjeugd het ding weer tot leven te wekken.
En eenmaal weer opgestart zou het mijn moestuin in een uurtje omgewoeld hebben tot plantakker.
Een aanhanger bracht de van touwtjes en tie-Wraps voorziene grondfrees naar mijn moestuintje.
De carburateur was afkomstig van een grasmaaier die vastgeschroefd zat aan een spruitstuk van een brommer.
En zo waren er nog enkele originele onderdelen creatief vervangen met beschikbaar ander materiaal.
Het trekkoord van de startmotor werd uit mijn handen getrokken, er kwam een steekvlam uit de motor en de frees bewoog een meter omgeploegde aarde naar voren om vervolgens af te slaan.
Er werd links en rechts wat bijgesteld. Opnieuw gestart en bijgesteld.
En inmiddels waren er al twee vierkante meter omgeploegd.
De truuk was de duim op het gaspedaal te houden. Je hakken diep in de aarde te zetten en je verzettend voort te laten trekken.
De machine los laten zou betekenen dat het apparaat twaalf moestuintjes verder slechts door een in de weg staand gebouw gestopt zou worden.
Met alles achter zich omgeploegd.
We kregen er aardigheid in.
Met aan elk handvat een zich schrap zettend manspersoon was de moestuin in een uurtje omgeploegd.
Maar de jongens wilde nog even doorgaan.
Want was de tuin van Buurvrouw van de Ende ook niet aan een opknapbeurt toe?
En eigenlijk moest het plaatselijke voetbalveld nodig voorzien van een nieuwe grasmat.
Gezien de toename dit jaar van het aantal plantbare percelen.
Worden komend seizoen in en rond het dorp weer veel nieuwe moestuiniers verwacht.
Mannen die tractoren in hun schuurtje hebben staan. En hun gazonnetjes zittend op combines maaien.
Eén van mijn zoons vrienden had op de boerderij nog een grondfrees staan.
Ronddraaiende spitmessen op een motorische handploeg uit 1954.
Hij was wat stoffig maar een uitdaging voor de sleutelende brommerjeugd het ding weer tot leven te wekken.
En eenmaal weer opgestart zou het mijn moestuin in een uurtje omgewoeld hebben tot plantakker.
Een aanhanger bracht de van touwtjes en tie-Wraps voorziene grondfrees naar mijn moestuintje.
De carburateur was afkomstig van een grasmaaier die vastgeschroefd zat aan een spruitstuk van een brommer.
En zo waren er nog enkele originele onderdelen creatief vervangen met beschikbaar ander materiaal.
Het trekkoord van de startmotor werd uit mijn handen getrokken, er kwam een steekvlam uit de motor en de frees bewoog een meter omgeploegde aarde naar voren om vervolgens af te slaan.
Er werd links en rechts wat bijgesteld. Opnieuw gestart en bijgesteld.
En inmiddels waren er al twee vierkante meter omgeploegd.
De truuk was de duim op het gaspedaal te houden. Je hakken diep in de aarde te zetten en je verzettend voort te laten trekken.
De machine los laten zou betekenen dat het apparaat twaalf moestuintjes verder slechts door een in de weg staand gebouw gestopt zou worden.
Met alles achter zich omgeploegd.
We kregen er aardigheid in.
Met aan elk handvat een zich schrap zettend manspersoon was de moestuin in een uurtje omgeploegd.
Maar de jongens wilde nog even doorgaan.
Want was de tuin van Buurvrouw van de Ende ook niet aan een opknapbeurt toe?
En eigenlijk moest het plaatselijke voetbalveld nodig voorzien van een nieuwe grasmat.
Gezien de toename dit jaar van het aantal plantbare percelen.
Worden komend seizoen in en rond het dorp weer veel nieuwe moestuiniers verwacht.
