De donkere dagen zijn heerlijke dagen.
De middenstand rekent op een besteding van een dertiende maand, dus er wordt druk gefolderd.
Mevrouw van Hest en ik zijn gek op die folders.
Om geen koopje te missen bladeren we de vele pakketten met kleurige aanbiedingen driftig door.
Het is ook de enige post die we nog krijgen deze dagen.
De kerstkaartjes worden tegenwoordig digitaal verstuurd.
Via een groeps-watsapp met een van internet gestolen afbeelding van een vrolijke kerstman.
En een nietszeggende standaard tekst daarbij.
Of je krijgt weer een filmpje toegestuurd waarin de hoofden van een vrolijk dansend stelletje zijn vervangen met die van de afzenders.
Ja het zijn fijne creatieve tijden.
Kijk de beddengigant heeft matrassen in de aanbieding zeg ik dan tegen mijn vrouw, terwijl we de schier eindeloze hoeveelheid foldertjes doorbladeren.
En heb je die van de "op is op shop" gezien. Zes flessen paarse shampoo voor een habbekrats.
Nu heb ik zelf, net als bij Dreft, aan een druppeltje genoeg. Maar toch het zijn nuttige koopjes.
Het zijn ook de dagen dat op de meest onhandige tijden de deurbel gaat.
De jeugd heeft blijkbaar nog niet de voordelen van whatsapp ontdekt en spreekt uit ons persoonlijk fijne feestdagen toe te wensen.
Een kaartje wordt je in de hand gedrukt, met een pakketje folders.
De bezorger van... wenst u fijne feestdagen staat er dan op zp'n kaartje te lezen.
In eerste instantie drukte ik dan zo'n kind overmand door emoties hartelijk de hand om hem hetzelfde toe te wensen.
Met de gedachte dat het wel goed komt met de jeugd die de moeite nemen hun clientèle persoonlijk langs te gaan.
Maar ik begreep van mijn echtgenote dat het de bedoeling is zo'n kind dan een beloning mee te geven.
Een extraatje voor alle moeite ons te voorzien van ongevraagde aanbiedingen.
En nee een gift in de vorm van een mandarijntje zou hierbij niet gewaardeerd worden.
Dus moest ik naar de bank om contant geld te halen.
Want de van Hestjes doen alles met pin.
Hondertwintig kilometer voor ik het eerste filiaal vond.
Daar keek men mij vreemd aan.
"U wilt contant geld.??"
Men ging kijken in een stoffige kluis hoe dat er ook weer uitzag.
Inmiddels heb ik een slinger in de kamer hangen met daaraan alle ontvangen bezorgerskaartjes.
Het zijn er zeker dertig, terwijl ik zoveel folders nooit ontvang.
Maar de jeugd is creatief en heeft de printer en de copy shop ontdekt.
Daarbij een beetje kattenkwaad heb ik altijd wel kunnen waarderen.
En het hangt zo vrolijk al die persoonlijke boodschappen.
De middenstand rekent op een besteding van een dertiende maand, dus er wordt druk gefolderd.
Mevrouw van Hest en ik zijn gek op die folders.
Om geen koopje te missen bladeren we de vele pakketten met kleurige aanbiedingen driftig door.
Het is ook de enige post die we nog krijgen deze dagen.
De kerstkaartjes worden tegenwoordig digitaal verstuurd.
Via een groeps-watsapp met een van internet gestolen afbeelding van een vrolijke kerstman.
En een nietszeggende standaard tekst daarbij.
Of je krijgt weer een filmpje toegestuurd waarin de hoofden van een vrolijk dansend stelletje zijn vervangen met die van de afzenders.
Ja het zijn fijne creatieve tijden.
Kijk de beddengigant heeft matrassen in de aanbieding zeg ik dan tegen mijn vrouw, terwijl we de schier eindeloze hoeveelheid foldertjes doorbladeren.
En heb je die van de "op is op shop" gezien. Zes flessen paarse shampoo voor een habbekrats.
Nu heb ik zelf, net als bij Dreft, aan een druppeltje genoeg. Maar toch het zijn nuttige koopjes.
Het zijn ook de dagen dat op de meest onhandige tijden de deurbel gaat.
De jeugd heeft blijkbaar nog niet de voordelen van whatsapp ontdekt en spreekt uit ons persoonlijk fijne feestdagen toe te wensen.
Een kaartje wordt je in de hand gedrukt, met een pakketje folders.
De bezorger van... wenst u fijne feestdagen staat er dan op zp'n kaartje te lezen.
In eerste instantie drukte ik dan zo'n kind overmand door emoties hartelijk de hand om hem hetzelfde toe te wensen.
Met de gedachte dat het wel goed komt met de jeugd die de moeite nemen hun clientèle persoonlijk langs te gaan.
Maar ik begreep van mijn echtgenote dat het de bedoeling is zo'n kind dan een beloning mee te geven.
Een extraatje voor alle moeite ons te voorzien van ongevraagde aanbiedingen.
En nee een gift in de vorm van een mandarijntje zou hierbij niet gewaardeerd worden.
Dus moest ik naar de bank om contant geld te halen.
Want de van Hestjes doen alles met pin.
Hondertwintig kilometer voor ik het eerste filiaal vond.
Daar keek men mij vreemd aan.
"U wilt contant geld.??"
Men ging kijken in een stoffige kluis hoe dat er ook weer uitzag.
Inmiddels heb ik een slinger in de kamer hangen met daaraan alle ontvangen bezorgerskaartjes.
Het zijn er zeker dertig, terwijl ik zoveel folders nooit ontvang.
Maar de jeugd is creatief en heeft de printer en de copy shop ontdekt.
Daarbij een beetje kattenkwaad heb ik altijd wel kunnen waarderen.
En het hangt zo vrolijk al die persoonlijke boodschappen.
Voor allen die (nog) geen kaartje gekregen hebben.
Langs deze digitale weg.
Fijne feestdagen.
Langs deze digitale weg.
Fijne feestdagen.
