Prince-Fritz-Henk-August-Willem-Jan-Hendrik-Dick

Daniel staat voor de deur.
Hij is zeven en komt een pakje voor zijn moeder ophalen.
Hoi buurman zegt ie, heb jij je schoen vandaag gezet?
Natuurlijk.. de grootste die ik kon vinden, antwoord ik.
Eigenlijk geen schoen, maar een heel grote laars, van die wel tot mijn knieën komt.
Kunnen lekker veel cadeautjes in.
Maar wat denk je......?
Helemaal niks, al de hele week niet.
En ik had er nog wel een tekening met verf en een wortel bij gedaan.
En jij? vraag ik terug.
Ik mag alleen op vrijdag mijn schoen zetten zegt ie.
Mamma zegt dat Sinterklaas alleen op vrijdag in Kamerik is.
Vandaar... antwoord ik opgelucht. Daarom heb ik er natuurlijk nog niks in gekregen.
Maar dan zet ik hem vanavond weer. Want vandaag is het vrijdag.

Ik ook zegt Daniel.
En dan sluip ik als papa en mama slapen uit bed om te kijken of hij langskomt.

Och zeg ik, dat heb ik al zo vaak geprobeerd.
Sloop ik naar beneden in mijn K3 pyjama, zat er helemaal niks in mijn schoen.
Ga ik vijf minuten later terug om te plassen, steken er zomaar vijf chocoladeletters uit mijn laars.
Vijf? zegt Daniel ongelovig.
Ja vijf voor elke letter van mijn naam één.
En jij hebt wel zes letters in je naam, zeg ik.
Je broertje maar vier.
En je zusje zelfs maar drie.
Maar je zal maar Prince-Fritz-Henk-August-Willem-Jan-Hendrik-Dick van je voornaam heten.
Dan heb je voor het hele jaar wel genoeg chocolaletters.
Daniel vind zes ook wel goed.

Wel een tekening erbij doen vanavond zeg ik.
Is ie gek op.
En ik overhandig hem het pakje van de postbode

Heermoes

Eind februari begon ik vast met zaaien.

In witte plastic bakjes van de lange muur.

januari moest van deze "afhaal chinees" extra regelmatig menu B worden besteld.

Liever geen saté of soep, hoe lekker ook, want die worden in bekers meegeleverd en daar kun je als moestuinier niets mee.

Dus extra bami of witte rijst. Want de wit ge-dekselde bakjes zijn optimaal gemaakt om na gebruik groente in te zaaien.

 

Eind maart, begin april waren de gezaaide erwten er voldoende in gegroeid.

Doperwtjes met een lichte geur van gegrilde varkensreepjes en foe yung hai met garnalen.

Twee bakjes sugarsnaps daar nog bij, wat kapucijners, kortom het volledige peulvrucht assortiment kon worden uitgeplant.

Het weer was ook gunstig gezind want dagelijks viel er een vers buitje regen op mijn langs gaas geplante peultjes.

Tot midden mei. Waarin het weer van dagelijkse regen omsloeg in zomers droge dagen.

De in maanden verwende wortels van mijn erwtjes moesten plots op zoek naar water.

Dat was tot dan nog niet nodig geweest want dat werd als vanzelf dagelijks aangereikt.

Met als gevolg snel verpieterende plantjes die in de zinderende zon sneller hun water verdampte dan ze op konden nemen.

 

Tijdens de periode van dagelijkse regen viel er ook weinig te tuinieren.

In modder valt nou eenmaal lastig te schoffelen.

En ik moest ook vaak op sokken proberen de achtergebleven vast gezogen laarzen te bevrijden.

Voordeel was wel dat de vers uitgeplante bloemkool plantjes voldoende water kregen.

Lekker grote bladeren hadden ze al, waar s' nachts uit het gras glibberende naaktslakken op afkwamen.

Op de eerste droge dag trof ik enkel van de bloemkool nog skeletten aan.

De gezaaide zomerworteltjes daarin tegen waren overwoekerd door heermoes.

 

Een onkruid wat de naam gekregen heeft van onze lieve heer.

Dit omdat zijn naam vaak aangeroepen wordt in een poging dit woekerende onkruid te bestrijden.

Zeker gezien het feit dat het enige bestrijdingsmiddel dat gebruikt mag worden in mijn moestuin bestaat uit een paar handen en een schoffel.

 

En natuurlijk...

De groene kool heeft nergens last van. Groeit als.. En wordt zelfs door slakken en onkruid gemeden.

 

Komende week wordt de 30 graden weer aangetikt.

Dagelijks maken de gieters overuren.

Nieuwe peulen zijn gezaaid, die hun best doen te overleven.

Bloemkool is opnieuw slakkenvrij geplant.

En twee aardbeien zijn al geoogst.

Middelgroot voorzien van kroon en steel.

 

We hebben ze ruim voorzien van slagroom.

En eerlijk thuis verdeeld.

 

Deelblokjes

 

Een zakje scherpe spinazie zaadjes kost rond de twee euro.

Genoeg om vele rijtjes spinazie te zaaien.

Zorg daarbij voor goed los gewerkte grond.

Een paar laarzen zijn hierbij onontbeerlijk.

Welkoop verkoopt goede voor rond de 25 euro per paar.

 

Trek vervolgens wat geultjes in de grond. Zorg dat deze recht lopen aan de hand van een gespannen touwtje. (1,25 Action).

Strooi vervolgens in de geultjes een aantal dunne rijtje van het spinaziezaad.

Begiet de geultjes (gietertje 7,95 HEMA) regelmatig. En houd het geheel gedurende vier tot zes weken onkruidvrij.(Schoffeltje Hakuh IKEA 23,50).

Wacht tot de spinazie bladeren groot genoeg zijn. Oogst deze met een scherp mes (spinazie DESIGN mes VT Wonen 86,95), was ze in een vergiet (blokker 6,99), en vul een grote pan met spinazie blaadjes tot de rand.

 

Kook deze in een ruime hoeveelheid water gaar gedurende 6 tot 10 minuten.

Haal het sterk geslonken overgebleven bodempje spinazie uit de pan.

En maal de geslonken groente tot moes.

Voeg wat room toe (o,64 cent AH). En een snufje zout voor de smaak.

Je hebt nu 1 portie spinazie, voldoende voor een peuter of zes jarig kind.

Herhaal het koken een aantal keer tot het aantal gewenste maaltijd porties is bereikt.

Wellicht is een derde of vierde oogst gewenst voor een paar rijk gevulde borden.

 

Of... koop een pak iglo deelblokjes bij de Albert Heijn. (0,99 cent).

Voldoende voor een maaltijd van vier personen.

Even opwarmen... klaar.

Volgende onderwerp, doperwtjes.

LegXercise

 

Bakker Hillegom was bij ons thuis de hofleverancier.

In de jaren 70 viel een kloeke Ikea achtige gids elk jaar op de mat.

Daarin pagina's vol afbeeldingen van kleurige planten en bloemen die als postorder waren te bestellen voor de tuin.

Een hang-aardbei werd aangeschaft, een blauwe roos en een fruitboom die zowel appels, peren als abrikozen zou dragen.

Mijn vader schafte graag dingen aan voor de tuin die de buurt zouden verbazen.

Dus werd mijn moeder op de hoogte gesteld straks minder fruit te hoeven bestellen, want de gids beloofde een "rijke zee aan rode aardbeien."

En een zelf voorziende boom zou het gezin voorzien van een eindeloze voorraad van wel drie soorten hand geplukt fruit.

 

De geleverde aardbei bracht zes magere vruchten voort, de roos kleurde zacht roze en de fruitboom bleek niet te kunnen bloeien.

Een probleem van een juiste verzorging volgens mijn vader.

De plaatjes in de gids toonden immers een zee van aardbeien, een helblauwe blauwe roos en een paginagrote foto van een zeer aantrekkelijk blonde dame die zichtbaar genoot van een hap uit haar zo juist geplukte sappige abrikoos.

 

In de jaren negentig was er een algemene malaise onder de heren kappers.

Het Amerikaanse Tell Sell koopprogramma had zijn intrede gedaan op dag televisie.

Wervende reclames die overdag in flitsende filmpjes fitness artikelen promootte.

Lichaam shapers zoals de Abtronix X2, de AB king pro de LegXercise en de vibro shaker werden te koop aangeboden.

Overal op straat zag je enkel nog slanke mensen die door 5 minuten elke dag een van deze apparaten te gebruiken, perfect in vorm bleven.

Maar ook de handige hairmodulator waarmee je moeder zelf haar kapsel kon modeleren werd goed verkocht. En de hairmodulator was ook nog eens geschikt voor het hele gezin.

“En mevrouw bedenk u eens wet you dat niet aan kosten bespaart when you dit handy apparaat for the hele family gebruikt".

Het gevolg was een trendsettend Nederland op haargebied en een revival van het punk kapsel.

Ikzelf heb 3 maanden met aan een zijde door haar bedekt oor rond gelopen.

De andere zijde toonde een in hapjes haar ontblootte oorschelp met bloederige randjes.

Pas bij beginnende kaalheid werden beide zijdes gelijk.

 

Het waren de jaren dat Nederland ontdekte dat niet alles in de reclamefolders of op tv op waarheid beruste.

Zo bleek de op mijn lichaam leeg gespoten axe deodorant spray het tegenovergestelde effect te hebben als getoond in de reclame.

Op weg naar de het strand had ik voldoende ruimte in de trein.

En ook op het volle strand hield men voldoende afstand van mijn walmende torso op het uitgespreide handdoekje.

De reclame toonde een horde in rood badpak gehulde dames die op een net met axe besprayde corpulente jongen af stormde. Bij mij kwamen enkel zwermen vliegen in de buurt die dicht genoeg genaderd dood op de grond vielen.

 

Inmiddels ben ik wijs geworden.

Niet alles in wervende teksten uitgesproken blijkt de waarheid.

Of uiteindelijk het beloofde effect te hebben.

Hiervoor elke dinsdag op nationale tv in persconferenties uitgesproken het bewijs.

Tuinderskoorts

In de ochtend wordt het ijs nog van de autoruiten afgekrabd.

Maar een wolkeloze middagzon laat een eerste voorjaarsdag ontstaan.

De koorts begint wanneer ik langs een bed gele narcissen fiets.

Rillend slaat het toe, niet te bestrijden met mondkapjes of ingespoten vaccins.

Tuinderskoort.

 

Buiten schaatste men achtjes terwijl ik nieuwe groentezaden bestelde.

En op een van de zeldzame sneeuwdagen werden plantuitjes en pootaardappelen bezorgd.

Het lijkt warempel voorjaar te worden.

De boeren laten de koeien weer in de wei.

En een kudde tuiniers huppelt vrijgelaten naar hun akkertjes.

Een kleine moestuin inspectie volgt.

Overal om me heen is men druk met spitten en schoffelen.

Ellebogen worden geschud en kweekplannen onthuld.

De ijsdagen in februari hebben mijn klonten omgespitte klei verkruimeld.

Precies volgens plan.

Ik diep een paar achtergebleven fel oranje worteltjes uit de donkere aarde op.

Het eerste teken van bewaard leven.

Puntjes aardbeien blad worden voorzien van verse voeding.

En tegel paadjes worden verplaatst.

Meer kan nog niet gedaan.

Maar thuisgekomen worden bakjes met aarde gevuld.

En achter verwarmd glas bestrooid met zaad.

 

De vorig jaar aangeschafte freesmachine wordt tevoorschijn gehaald.

Armen spannen en schudden om de machine in bedwang te houden terwijl deze spoortjes van rulle aarde trekt.

Tweehonderd vierkante meter moestuin heb ik tot mijn beschikking dit jaar.

Genoeg om 40.000 uitjes op te kunnen planten.

Of 1000 kropjes sla.

Maar ik bestelde enkel tien zakjes met uienbollen.

En een kropje sla per week lijkt me ook meer dan voldoende.

 

Het moet ook allemaal anders dit jaar.

Meer gedoseerd zodat er niet maanden achtereen boontjes gegeten hoeft te worden.

En er zelfs sla onder de hagelslag gestopt om deze weg te krijgen.

De vorig jaar als plantgoed bewaarde krielaardappeltjes hebben uitlopers op de uitlopers.

Ze zien er uit als de tuinder, gerimpeld maar vol van leven.

Ik plant ze in een greppeltje met daarbovenop een bergrug.

Maar zien of het wat gaat worden. Soms wordt je aangenaam verrast.

Zo bleek een vorig jaar geplante tomaat kilo's paprika's op te leveren.

En werd op uitdrukkelijk verzoek geplante groene kool tot de nerf door rupsjes nooit genoeg opgegeten.

Het leverde hele lelijke vlinders op.

En nog een reden deze gruwelgroente nooit meer te planten.