zondag 24 april 2022

Assepoester


10 April

Een kleindochter die prinses wil zijn heeft heel veel kleren nodig.
Bij voorkeur een kast vol baljurken met glitters en glanzende dingen.
In de bruine verkleedkoffer van opa en oma zitten er een paar.
Oma is tegenwoordig koningin, maar was vroeger natuurlijk gewoon prinses.
En heeft nog wat van haar oude kleren daarin opgeslagen.
Maar er zijn ook kleren van opa aanwezig.
Een leger jasje met baret en helm.
Een piraten pak met ooglapje van toen hij nog zeerover was.
Wat ridder schilden en zwaarden.
En onmisbare indianen en brandweer dingen.
 
Kortom van elke ooit gekozen carrière is er wat passends te vinden.
Maar vandaag wordt het voor Cato een rode bloemetjes jurk.
Een geel indianenvest roze bretels met een gouden ketting daarover en zilveren diadeem in het haar.
Bij het lopen de jurk wat opgetrokken want het blijft lastig lopen op hoge hakken.
En ze trapt steeds op haar sleep.
 
Opa moet een duikbril met snorkel op want wellicht moet er onderkoppie gedoken.
Soms is de prinses namelijk tussendoor ook zeemeermin.
 
Uw begrijpt het nieuwe huis van de kleinkinderen is nog niet klaar.
En ze blijven nog even logeren.
De stukadoors zijn geweest, maar de muren moeten drogen.
En de trap is zuurstok in plaats van zalmroze uitgevallen.
Er is geen werkend stopcontact, en een keuken in alleen maar stukjes bij de leverancier.
Intussen klimt Opa in de appelboom bij het nieuwe huis en snoeit de langste takken kort.
Twee houten moestuinbakken dienen getimmerd.
Want dochterlief wil biologische boontjes en wortels van eigen tuin.
Nog een weekje logeren denkt ze zelf.
Dan afhaalmaaltijden en een camping kookstel in het nieuwe thuis.
Ze vind het erg gezellig maar is het spuugjes zat.
 
Intussen verf ik het kinderbedje blauw zodat er komend weekend iets is om in te slapen.
Ergens onder een berg barbie kleertjes ligt intussen de afstandbediening verstopt.
Die is nodig want opa wil Max Emilian Verstappen kijken.
Daarover dient onderhandeld want Cato kijkt liever Assepoester.
Met name het moment dat de de toverfee een pompoen veranderd in een koets.
En Assepoester van glinsterende baljurk met glazen muiltjes voorziet, hebben een onuitwisbare indruk gemaakt.
En mogen eindeloos herhaald.
 
De wagen van Max strand ergens halverwege de race met motorpech.
En biebediebabedieboe de toverspreuk van de goede fee van Assepoester neemt het over.
Ze toverde voor komende week al zomers weer.
Goed voor nat gestuukte muren.

Motiefjesbehang

20 Maart

Het is lang geleden dat ik vijf schaars geklede vrouwen aantrof in mijn bed.
Maar vannacht bij het naar bed gaan tref ik net boven de dekens vijf toegedekte barbie aan op mijn hoofdkussen.
Het is inmiddels iets meer als twee weken dat we de kinderen en kleinkinderen te logeren hebben.
Die hebben de woonkamer veranderd in een speelparadijs.
En ook rondom het huis hun sporen achtergelaten.
Zo zijn alle tuintegels inmiddels voorzien van stoepkrijt tekeningen.
En zijn alle foto's en kindertekeningen op de magneetdeur tot op een meter hoogte herschikt.
Ook is er op de schuifdeur met vingerverf een Jackson Pollock aangebracht.
En hangt druipend een kindertekening op de waslijn te drogen.
 
Bij ontbijt of avondeten krijgen we om de paar dagen koninklijk bezoek.
Meestal prinses Anna in haar blauwe prinsessenjurk.
Die een voorkeur voor pannekoeken met raket ijsjes toe blijkt te hebben.
Maar soms ook gewoon prinses Cato in haar burgerkleren.
Met zelf uitgekozen en aangekleed, altijd een rokje boven een maillot of broek.
Een broodje met worstjes is haar lievelings.
Of pindakaas, want ze is verder niet moeilijk.
 
De baby doet inmiddels een aanslag op onze nachtrust.
Elke nacht is een doorslaap verrassing, en we wisselen het opstaan af met onze dochter.
Dat wil zeggen, ik slaap door alles heen, en Anita wisselt wie opstaat af met onze dochter.
Om half zes begint dan de hond van zoveel herrie in huis te blaffen.
En ja eigenlijk wil die dan ook wel even worden uitgelaten.
Dus zie ik de afgelopen weken regelmatig de zon opkomen boven de Kamerikse polder.
Bij het tv kijken die avond zag ik gelijkenissen bij de zombies in de walking dead met mijn volwassen huisgenoten.
 
Een groot deel van de muren in het nieuwe huis zijn eindelijk gestuct.
Dus de kinderkamers mogen behangen.
Mijn dochter heeft voor elk van de kinderkamers twee rollen behang aangeschaft.
Een doorlopend patroontje voor de ene kinderkamer en een zo niet nog drukker patroontje voor de tweede kinderkamer.
Ik doe wat berekeningen, en mits we niets verknippen, het patroon niet teveel verspringt en alles meezit, zouden we precies uit moeten komen.
Maar bestel een extra rolletje? vraag ik, die kwantum en prijsknaller behang gewoon is.?
Design behang blijkt echter prijzig te zijn. Dus.....
 
Wil je de ultieme relatie test doen?.
Breng samen met uw lief een behangetje aan met een verspringend micro patroontje.
Doe dit bij voorkeur op schuine wanden voorzien van plafondbalken.
De lijm fors aangebracht droogt sneller bij het steeds weer aanpassen van de positie van de behangbanen.
Geef elkaar dus ruim de schuld van het niet direct pasklaar aanbrengen.
Houd de bovenkant van de behangbaan vast, of bij voorkeur corrigeer, terwijl de ander probeert kierloos het patroon aan de onderkant aan te sluiten.
De hele baan losgemaakt dient de lijm hernieuwd aangebracht en een nieuwe poging worden gedaan.
Herhaal dit een aantal malen met binnensmonds gevloek.
Dit alles met de wetenschap dat de hoeveelheid behang exact is bemeten.
 
We komen exact uit en houden een stukje behang over van 10 centimeter lengte.
Naast de stukken welke versprongen in het patroon en afgeknipt moesten worden vanwege de schuine wand.
Een omhelzing, om alles gezegd en gedaan weer glad te strijken, en op naar de volgende kamer.
 
In de tweede kamer is het te behangen oppervlak wat groter.
Maar de hoeveelheid behang gelijk.
Ook is het patroon minder vergevingsgezind omdat de afbeeldingen bestaan uit fruitbomen met bladeren en takjes die precies moeten aansluiten.
We moeten dus nog zuiniger met het behang omspringen.
De jigsaw methode wordt toegepast.
De jigswaw methode behelst het onzichtbaar in-lijmen van stukjes behang waar een overspringing in het patroon net niet uitkomt.
Aan het eind van de hehang banen houden we wat stukjes muur over.
Aan de linker en rechterzijde wordt er gepuzzeld om verknipte stukken onzichtbaar in het patroon tegen elkaar te lijmen.
We houden enkele snippers over.
En een welhaast perfect behangen wand.

 
Voldaan laten we het huis achter ons.
Morgen nog een klein wandje behangen.
Streepjes behang.
Eitje.

Verhuis

6 Maart
 
In Amsterdam is het huis leeg.
Het verhuisbedrijf is geweest, de laatste schoonmaak is gedaan en alles is klaar voor de sleuteloverdracht.
In Woerden staat de huisraad in het nieuwe huis opgestapeld.
De garage doet dienst als opslag want in de woonruimte is men de komende weken nog druk bezig met verbouwen.
Gisteren kregen we onze kleinkinderen te logeren en vandaag heeft onze dochter haar oude kamer weer betrokken.
Voor een paar weekjes, misschien wat langer, en alles in Woerden bewoonbaar is.
Schoonzoon slaapt bij zijn ouders in Woerden hoewel ook hij meer dan welkom was.
En werkt vanaf zijn thuis.
 
Dus zijn er weer dagelijks kinderen om ons heen.
En moet er s'nachts soms opgestaan.
Om poepluiers te verschonen, flesjes te legen of troost te bieden.
In plaats van het acht uur journaal dient onze kleindochter voorgelezen te worden.
En staat intussen een babyfoon te luisteren naar het gemurmel van haar broertje. 
 
De woonkamer is een ravage.
Langs de eettafel loopt een treinbaan.
En vanaf de zandbak in de tuin is een spoor te volgen naar gekiepte zandhoorntjes op de aanrecht van de keuken.
Een drie(en een half) jarige kleuter heeft een gemiddelde aandacht-spanne van een kwartier.
Dan dient er van activiteit gewisseld.
Kleuren wordt kleien, wordt zandbak in de tuin en of Oma mee gaat naar de schommel of wandelen met de hond.
De riem van de hond kan ze zelf vasthouden, want ik ben al drie.
Maar om niet een kind (en hond) kwijt te zijn bij een overstekende haas wordt het beest als compromis ook door Opa of Oma vastgehouden.
In tussen kijkt de baby vanaf de kinderwagen aandachtig toe.
 
Het boek van Dikkie Dik is favoriet deze week.
Daar viert een letter elke paar pagina's een verjaardag.
Als Opa de letter noemt welke jarig is gaat ze in haar hoofd op zoek naar woorden die ermee beginnen.
De C van Cato is populair, en we keuren Kaas en Cent en Kaal (net als Opa), tot de eerste schooldag nog maar even goed.
Al is dat kaal natuurlijk onzin.
 
Pindakaas of worst vraagt mijn vrouw aan haar kleinkind.
Worst, antwoord ze. Nee pindakaas. Nee Worst.
Het wordt een halve boterham met pindakaas een halve met worst.
De baby krijgt iets geprakt met bietjes.
Nog geoogst uit Opa's tuin.
Het leid tot gitzwarte ontlasting.
Is altijd zo, zegt mijn Dochter.
Dus kan de ambulance afgebeld.

 
Volgend weekend kan er geklusd worden.
De kinderkamers mogen behang. Een mini olifant patroontje voor de ene kamer.
En iets met een nog ingewikkelder patroontje voor de andere kamer.
Speciaal in limited edition gemaakt behang.
Iets om elke vijftien minuten weer iets anders in te zien.
Voor kinderen met korte aandachtspanne.
En buitengewoon gestreste opa en oma behangers.

 

Panik

 

Ik ontwijk de takken op de snelweg want Nederland is getroffen door een winterstorm met orkaankracht.
Het is aardedonker en we zijn de enige op de weg.
Half vier in de ochtend onderweg naar Schiphol.
Paspoort of id bij? vraag ik terloops naar rechts kijkend.
Wat denk je Pap? Antwoord mijn zoon.
En hij steekt een rood gekaft boekje op uit zijn binnenzak. 
 
Hij is op weg naar Noorwegen.
Een acht daagse doe vakantie met een groep onbekenden.
Met elke dag een andere activiteit.
IJsvissen, husky-tochten, bobsleeën, skitochten en andere afgelooen week op tv voorbij gekomen olympische activiteiten.
Afgelopen tijd diende lange onderbroeken aangeschaft.
En Thermospul om mensen en dranken in warm te houden.
Met elke dag goed bedoelde maar gek makende adviezen van zijn ouders.
Dat batterijen onder nul sneller leeglopen.
Noorwegen nachten kent van wel -20.
Als tenen zwart gevroren zijn ze waarschijnlijk bevroren zijn en er zo maar af kunnen vallen.
Hij vooral met zijn diabetes, goed op zijn insuline moet letten.
 
Ambassade nummers worden opgezocht.
Er wordt gemeten hoever Oekraine met oorlogszuchtig Rusland nou eigenlijk van de landsgrens verwijderd is.
En of het nationaal alarm nummer in het Noors dezelfde is als hier.
Hij ondergaat het gelaten, met een scheef lachje dat ik ken bij het trekken van je eigen plan.
Moet ik je afzetten bij de gate?, vraag ik aangekomen.
Nope, zegt ie. zoek ik zelf uit.
Ik geef hem een onhandige knuffel.
Stuur elke dag even een berichtje, roep ik hem na.
Voor je moeder..... Anders wordt ze gek.
 
Zes uur later een piepje op de telefoon. "Ik ben er." Met een nietszeggende foto van sneeuw.
We besluiten ook een beetje het Scandinavisch gevoel te ondergaan en bezoeken het Zweedse IKEA.
Altijd een goed idee om op Zaterdagmiddag even langs te gaan.
De rustigste dag van de week.
 
Vandaag volgen we de pijlen van de route zodat we zeker weten niets over te slaan.
In een schuifeltempo proberen we tussen de gemondkapte menigte een paar ligbanken uit in allerlei borstcrawl en schoolslag posities.
Springen uitgebreid op en neer op een hoekbank om het gedrag van uitgelaten kleinkinderen te testen.
En puffen een kwartiertje uit op een luie stoel.
Onderweg raak ik Anita kwijt maar na een half uurtje vraagt de omroepster of die opgehaald kan worden uit de ballenbak in het speelparadijs.
We gaan de winkel uit met een nieuwe lamp, prullaria en een serie kartonnen dozen.
Die kartonnen dozen zijn voor de knutselspullen thuis.
En om tijdelijk een heleboel spullen in op te slaan.
De verbouwing van het nieuwe huis van onze kinderen loopt uit.
Maar de sleutel van het oude huis wordt na volgend weekend ingeleverd.
De komende weken krijgen we dus moeder en kinderen te logeren.
Terwijl vader bij zijn ouders verblijft.
In ieder geval tot de keuken geplaatst is. Misschien wel ergens eind april.
Wel vast al wat extra Zweeds "Stanakvar" beddengoed meegenomen.
Vertaald "Gezellig" in het Zweeds.
Panik was uitverkocht.