SOS

Het heeft vannacht wel vier graden gevroren.

En ik ben in alle vroegte de laatste meters van de moestuin aan het spitten.

De bovenste drie centimeter van de omgewoelde aarde is bevroren wit.

Het steekt schril af tegen de kleur van het roodborstje dat rondscharrelt om wat van de omgewoelde insecten op te pikken.

Ik steek een opgediepte veenmol doormidden.

Ze zijn in winterslaap en ik heb er zeker al zo'n dertig bij het ontwaken de kop afgehakt.

Dat klinkt barbaars maar het zijn moeder natuur lelijkste insecten die behoorlijk schade aanbrengen in de tuin.

Ze laten natuurlijk het onkruid met rust, en eten bij voorkeur aan de wortels van vers gezaaide groente spruiten.

Menig aardappeloogst hebben ze al voorzien van gaten.

Ik vond er eens twintig onder een stoeptegel naast de worteltjes.

Bliksemsnel bewegen ze zich door gegraven gangetjes in de aarde.

Ik ving er slechts een paar en oogstte die zomer gewokkelde wortels.

 

Intussen zijn er thuis twee Disney Frozen puzzels gearriveerd.

Via Marktpaats gekocht, dus ze moeten even gecontroleerd.

Vijfenzestig stukjes per legpuzzel. Dat kosten opa en oma nog best wat moeite om met de gelegde stukjes hetzelfde te krijgen als het plaatje op de doos.

We sturen een puzzel per post naar Amsterdam.

De ander blijft achter voor oppas en logeerbezoek.

Twee dagen later krijgen we een foto opgestuurd.

Een kiekje van een bijna volledig gelegde puzzel naast een lachend kleinkind.

Met aan het eind van haar wijzende vinger een gaatje in de ouzzel.

Een stukje ontbreekt.

We leggen de andere puzzel opnieuw, want hij is vast in de verkeerde doos gegaan.

Vinden hem niet en zoeken verder.

 

Dat zoeken gebeurt de laatste tijd vaker.

Zoon Jasper gaat een weekje naar Noorwegen om te ijsvissen, langlaufen, sleehonden trektochten te maken en vakantie te vieren.

Vanwege zijn diabetes misschien toch handig die SOS ketting die we met sinterklaas gaven in te vullen en te gaan dragen.

Zijn moeder mag het briefje bedoeld voor het medaillon aan de ketting invullen, want alles door onze kinderen geschreven wat niet uit een printer komt is onleesbaar.

Onze kleindochter vind de SOS ketting ook prachtig.

Ze wil hem graag omhouden naar Amsterdam, maar dat vinden opa en oma niet goed.

Hij is van Jasper. En hij staat hem ook heel mooi. Dus....

 

Als we het briefje die avond in de hanger willen stoppen is de ketting zoek.

Bankkussens worden verwijderd, tafels en kasten verschoven maar de ketting blijft onvindbaar.

Amsterdam wordt gebeld om kindernekjes te controleren op aanwezigheid van glimmende juwelen.

Maar nee... de ketting blijft zoek.

We vinden wel het ontbrekende puzzelstukje.

Naast een kattenspeeltje onder de bank.

Bij het volgende bezoek van onze kleindochter geven we het puzzelstukje mee.

Ze trekt zoals altijd bij binnenkomst haar witgestipte rode laarzen aan.

En trekt er weer een uit.

Haar hand gaat in de laars en er komt een SOS ketting uit.

Oma... kijk... mag ik hem om?.

 

Spaanse jurk

 

Twee stukken moestuin dienen gespit.

Plassen water staan op de oppervlakte. En sommige delen zijn begroeid met algen.

Een teken van te lang te donker en te nat.

Zoals elk jaar is het een kwestie van moed verzamelen en beginnen.

De ruim tweehonderd vierkante meter te bewerken aarde wordt Agile ingepland.

Een management term die staat voor "wendbaar, lenig en flexibel".

Drie uur per week een stukje spitten lijkt me daarbij een prima uitgangspunt.

Sprints (een andere management term) van anderhalf uur per keer moet haalbaar zijn.

En bij regen zijn we flexibel een weekje over te slaan.

Evenals bij rugpijn, ziekte of algehele staat van weerzin.

 

De eerste meters zijn het zwaarst. De aarde zuigt mijn spade vast, en de omgespitte gaten vullen zich met water.

Mitigerende maatregelen dienen getroffen en een afwateringsgeultje wordt aangebracht.

Toch lukt het me in anderhalf uur zo'n 12 vierkante meter te veranderen in bewerkte aarde.

Morgen weer een dag.

 

Maar die dag blijkt er een kleinkind te blijven slapen.

En moet opa helpen met een puzzel van wel 120 stukjes. Daarbij is hij de enige die een fatsoenlijke krokodil kan kleien.

En weet als enige precies hoe je verzoeknummers van kinderen voor kinderen en Frozens 'let it go' via de tv streamt.

Nog een avond dansje in de kamer in tutu en dan is de dag weer voorbij.

De dag daarna dient er met barbies gespeelt.

Mouwloze breedgeschouderde Ken heet Opa-Barbie en de roodharige door de hond vingerloos geraakte pop heet Oma-Barbie.

Ze dienen thee te drinken onder de eettafel.

En aangezien het onmogelijk is drie barbies tegelijkertijd ter hand te nemen krijg ik opa-Barbie in de hand gedrukt en mijn vrouw oma-Barbie.

Kleindochter zelf heeft een donkerbruin in zes jasjes gestoken Barbie die haar lievelings is.

Vandaag wordt er agile niet in de moestuin gewerkt.

 

De week daarop motregent het. Net hard genoeg om na een uurtje de bilnaad met water te vullen.

Maar niet hard genoeg thuis te blijven.

De uitzending van "kamp Koningsbruggen" waar een aantal wel getrainde amateurs een zesdaagse commando opleiding voorgeschoteld krijgen, hielp daarbij.

Twaalf kandidaten moesten gisteren op televisie zes uur lang met volle bepakking en een zandzak door een stromend riviertje lopen.

Ik zet mijn oude legerbaret op en ga aan het werk.

Na twaalf meter gespit te hebben is het weer welletjes. We moeten het ook niet gaan overdrijven. Daarbij... het regent. En men moet blaarvorming te alle tijden voorkomen.

 

De week daarna dient er ge-doehetzelft. Komen er kleinkinderen langs en gaat de veto regel "ïn geval van van weerzin" meespelen.

Maar afgelopen dagen zijn er meters gemaakt.

Zelfs twee maal per dag ging de spade in de grond.

En is de helft van de totale oppervlakte inmiddels omgespit.

Eind februari moet het gereed zijn zodat in Maart alles verder plantklaar kan worden gemaakt.

 

Maar vandaag is onze kleindochter er weer.

Ze probeert de deze zomer via marktplaats voor drie euro aangeschafte spaanse verkleedjurk.

Die past uitstekend als uitbreiding binnen de collectie prinsessenjurken en dansdingen.

Welke ook over elkaar of in combinatie gedragen kunnen worden.

Wel altijd met rode rubber laarzen daaronder.

Het eerste wat aangetrokken wordt bij binnenkomst.

Rubber wit gestipte rode laarzen, waar prima op valt te dansen.

De moestuin roept.

Maar vandaag even niet..