zaterdag 10 mei 2014

Hadewych

Eigenlijk is Moederdag vanavond al begonnen.
Vanavond staat namelijk in het teken van het songfestival.
Was er vroeger nog een orkest van Rogier van Otterlo of Harry van Hoof bij nodig om de vocale prestaties van onze artiesten te ondersteunen.
Tegenwoordig start men een filmpje op de achterwand en zingt de artiest mee met de muziekband.
Ik hoor plotseling dubs en echo's in de vocalen. En koortjes die niet zichtbaar maar toch echt hoorbaar staan mee te zingen.


Met circusacts proberen wat zangers de aandacht van een slecht gecomponeerd nummer af te leiden.


Het songfestival is voor vrouwen. En voor kerels die van kerels houden.
Niks mis mee, maar Polen heeft dit nog niet door en zet schaars geklede dames in. Op het podium doen die een soort "buurman wat doe je nu" act met een wastobbe met schuim. Waarschijnlijk zouden ze als hoogste eindigen als ze in plaats van de dames wat goedgebouwde spierbonken in een stringetje hadden ingezet.


Zesentwintig inzendingen zijn er vanavond. Ik zie vrouwen met baarden. Vrouwen met hamsters. Tweelingen op een wip en mannen met een papieren gitaar. Ik voorzie elk nummer van gepast commentaar. En wordt vriendelijk gevraagd een verhaaltje te gaan tikken. De hond uit te laten, koffie te zetten of iets anders uit de directe nabijheid te gaan doen.

Ik tik wel een verhaaltje zeg ik.

Van de week de wereld draait door gezien.
De meest oubollige Nederlandse songfestival inzendingen in een verrassend nieuw jasje gestoken.
Helemaal weggeblazen door de uitvoering van Hadewych Minis die een jazzy uitvoering van - Ding- a-Dong zong.
Gewoon, volgend jaar naar de finale sturen om alle landen douze points te zien geven.


Klik hier om het filmpje te zien
Link naar Hadewych die Ding A Dong naar nieuwe hoogte brengt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten