Pritt

Kijk natuurlijk spookte wij vroeger ook wel eens wat uit.

Toen in de klas het gerucht ging dat je high werd van het snuiven van lijm hebben ook wij weken met een prittstift onder een neusgat gehangen.

Waarbij overigens het enige effect was dat bij gebruik van tissues stukjes papier klevend aan de neusvleugels bleven hangen.
Met name bij de pritt powerstift bleek dat papier nog verdomd lastig te verwijderen.

Mannenzweet was het afrodisiacum voor de verleiding van vrouwen stond ergens in een wetenschappelijk stukje van het Brabants Dagblad.

Mijn twaalf weken lang in de sportschool afgetrainde puberlichaam leidde ongewassen in de trein alleen maar tot meer ruimte in de coupe.

Geen meisje die in mijn walmend torso interesse had.

Natuurlijk sloeg dit om toen ik me op de Disco stortte.

De 7000 door het buurmeisje opgestikte glitterkraaltjes op mijn witte discopak hadden het gewenste effect.

Een idioot die op een vrijdagavond op zijn brommertje als een glitterbal op weg was naar de plaatselijke dancing moest wel iets hebben.

Daarbij stonden de door mij gemaakte exotische dansbewegingen in geen enkele verhouding tot wat op dat moment gangbaar was.

Maar uitgevoerd met een stoïcijnse vasthoudendheid en extatisch gezicht werd het als vernieuwend geaccepteerd.

Een ritje mee naar mijn ouderlijk huis achterop mijn oranje Thomos brommertje ging de meisjes wat ver.

De in de dikke van dalen opgezochte betekenis van het woord "platonisch" maakte ook dat weer duidelijk.

Het meisje waarin ik op school interesse had was meer van de punk.

Drie banken voor me in de klas zat ze met blauw haar en veiligheidsspelden door de oren mooi te zijn.

Er was wat verbazing toen ik op een dag met groene hanenkam gekamde haren het klaslokaal binnenkwam, maar ik had wel haar aandacht.

Mijn door de neusvleugel geprikte kippenbotje maakte mijn devotie voor het punkgenre verder volkomen duidelijk.

Maar mijn aandacht voor het genre verdween toen ik het onderwerp van mijn devotie zoenend met een disco meisje van een klas hoger in het fietsenhok aantrof.

De dag daarop was ik gestekeld geknipt vastberaden het vreemdelingenlegioen of het klooster in te gaan.

Mijn moeder zag mijn hormonale knipperbal gedaanteverwisseling en begon zich ermee te bemoeien.

Ze verwees naar alleenstaande dochters van lieve collega's en nodigde dan vaak zo'n jampotglazen gebrild meisje uit voor de thee.

Waarbij ze me na koekjes neergezet te hebben me met zo'n wicht achterliet om iets anders belangrijks te doen.

Nadat ik dan kort achter elkaar veertien lange vingers uit de koekjes schaal naar binnen schrokte daarbij luid spetterend van de thee gorgelde was dat meestal ook een eenmalig bezoek van zo'n meisje.

Ik kreeg wel een wat twijfelachtige reputatie bij mijn moeders collega's.

Een homoseksuele collega van mijn moeder opperde dat ik misschien wel van de herenliefde was.

Waarna een hoogst merkwaardige voorlichtingsgesprek volgde dat eindigde met uitwisseling van het adres van een herencafe en plaatselijk urinoir.

Ik bleef bij mijn standpunt van het vreemdelingenlegioen. En tondeusde het haar nog maar eens een standje lager.

De oproep voor militaire dienst kwam als geroepen.

In het militaire hospitaal kwam ik haar tegen.

Het klooster was gelijk geen optie meer.