zondag 28 februari 2016

Abdominal

In de auto naar de supermarkt.
Zullen we die pasta carbonara vanavond maken.?
Met van die kleine spekjes, blokjes ham en shiitake paddenstoelen?
Of toch maar iets gezonder?
Want moet misschien toch zo langzamerhand eens iets aan die buik gaan doen.

Inderdaad, wordt er naast me in de auto iets te snel geantwoord.
Daarmee niet verwijzend naar de van spekjes voorziene carbonara.

Het moet dan ook gezegd. De bolling boven mijn riem is zich voorzichtig uit gaan dijen.
In het navelgat was zo af en toe een vriendelijk verdwaald pluisje katoen te vinden, en een exta gaatje in de riem was eenvoudig bij geprikt.
Verder niet alarmerend.
Sluipend kwam er elk jaar een kilootje of wat bij en op een gegeven moment verzamelde mijn navel voldoende stof voor het breien van een babytruitje.
Het stuk leer om mijn middel moest verlengd en het uitzicht naar beneden werd langzaam elk jaar wat minder.
De punten van de schoenen bleven nog goed zichtbaar maar het gebied daar tussen was slechts reikhalzend te bewonderen.
Tijd voor actie dus.

In de jaren negentig had je de spotjes van Tell Sell.
Tony Little en Mike die op middag of nachttelevisie in nagesynchroniseerd Nederlands de kwaliteiten van de "Abdobinal trainer" aanprezen.
De abdominal trainer was een doorlopend metalen buizen frame waarmee je op de grond gelegen de buikspieren kon trainen.
Vaak in de show van Mike en Tony op tv moeiteloos voorgedaan door een in spandex gespannen blondine. Waarbij het telefoonnummer voor het bestellen van het apparaat elke 5 minuten naast haar helder blauwe ogen in beeld verscheen.
De jaren negentig zijn voorbij en inmiddels is er Wifi en Bluetooth.
Mijn nieuw aangeschafte op de abdominal gebaseerde "bauchmuskeltrainer" is hiervan voorzien.
Een bijpassen xxl spandex outfit om de vorderingen goed zichtbaar te maken was ook snel gekocht.
De oefeningen in de handleiding waren eenvoudig met foto's geïllustreerd en de bleutooth maakt verbinding met je telefoon zodat je steeds je verrichtingen kunt volgen.
Bij alleen het geschikt maken van de connectie van de bluetooth met je telefoon verlies je zomaar een pond of wat buikvet.
Je probeert steeds of het apparaat je abdominal bewegingen wel registreert.
Frustreert wat aan de knopjes van je telefoon of je bauchmuskeltrainer apparaat en probeert het nog eens.
Na een kwartiertje vind je dan in de doos een batterij om de "bauchmuskeltrainert" bleutoothunit van stroom te voorzien.

Vijf minuten trainen per dag "ist auchreichend fur ein muskulösen körper" zegt de handleiding.
Ik was al ruim een half uurtje aan het abdominalen dus dat moest voor die dag voldoende zijn.
Mijn, "kan je al wat zien" werd wat meewarig bezien. Maar ik voelde de spieren al branden in mijn buik.
Dat branden ging de volgende dag gewoon door. Bukken was onmogelijk. En alleen rechtop kleine stapjes maken was pijnloos.
S ‘avonds werd het bauchmuskeltraineren maar even overgeslagen.
Na een weekje ging het wat beter en werd de draad weer opgepakt.
De bluetooth werd verboden met de fitapp op de telefoon, en de vijf minuten bauchspiertraining werd strak gehanteerd.
Na een maand kon je het zien.
Een platte gespierde naveltstreek die al het daar aanwezige vet naar boven had geduwd.
Ik had nu een 80e cup maatje. Wat weer het een en ander verklaarde bij de spandex blondine van het Tony en Mike filmpje.

Na een maandje was de cup maat weer naar zijn plaats gedaald.
De weegschaal gaf wel een kilootje minder aan.
Maar dat krijgen we de komende weken met wat gespekte spaghetti carbonara wel weer goed.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten