Koningsdag begint in mijn Dorp zoals alle Koninginnedagen daarvoor met een kinderoptocht.
Boerenkarren die meestal de week daarvoor nog even snel met de hogedrukspuit zijn schoongespoten worden achter een tractor gekoppeld.
Op de karren de dorpskinderen die geschminkt en verkleed op de versierde karren door de straten worden getrokken.
Angstig of verbaasd kijkende kinderen meestal die pas emotie tonen bij het zien van opa's, oma's of bekenden.
Alsof ze liever bevrijd willen worden om te gaan schommelen in de tuin.
Voor de stoet de plaatselijke fanfare en achteraan de brandweer in hun oldtimer.
Ik loop langs de kleedjes van de vrijmarkt.
Een klein meisje zit met wat spulletjes uitgespreid verveeld voor zich uit te staren.
Naast haar twee in zwart leer uitgedoste mannen met tatoeages en piercing in de onderlip.
Wat kost dat Nijntje boekje vraag ik aan de blonde kleuter.
- Vijfendertig euro's antwoord ze bits.
Oei dat is een beetje veel antwoord ik. Maar ik merk dat de twee klerenkasten naast mij zijn gaan staan.
Ze bemoeien zich met de onderhandelingen.
- Wil jij zeggen dat mijn meissie jou teveel vraagt voor dat boekie, hoor ik aan de ene kant.
- Betalen pannenkoek, hoor ik aan de andere kant.
Weet je wat zeg ik tegen de kleuter. Doe mij dat Nijntje boekje toch maar.
- Goed zo pik, zegt klerenkast links van me en klopt me op de rug alsof ik stikte in een kippenbotje.
Onderweg koop ik wat oranje tompoezen voor thuis straks bij de koffie.
Een duidelijk in het nieuw gestoken moeder staat met haar dochtertje te wachten op de burgemeester.
In de hand van het meisje een boeketje.
Mam ik moet plassen, hoor ik het meisje een paar keer zeggen.
Straks sist de moeder, ik zei het nog voor we van huis gingen.
De fanfare begint te spelen en de burgemeester komt aangereden.
Het boeketje wordt overhandigd en de moeder doet blozend een knikje door de knieën.
Als de burgemeester wegbaant zegt het meisje niet meer te hoeven, ze heeft al geplast.
Thuis gekomen zie ik op TV Maxima geïnteresseerd kijken naar een mandenvlechter.
Goh, pitriet. Hoor je dat Lex. Maar soms ook wilgentenen.
Een beetje meelij krijg ik wel.
Leukste van die dag.
Een bed met een jongen in gestreepte pyjama op straat.
Aan het voeteneinde een bord met blikje.
"Ik wil slapend rijk worden erop."
Maandag weer aan het werk want geen prijs voor mij bij de koningsdagtrekking van de staatsloterij.
Iemand een Nijntje boek kopen?
Boerenkarren die meestal de week daarvoor nog even snel met de hogedrukspuit zijn schoongespoten worden achter een tractor gekoppeld.
Op de karren de dorpskinderen die geschminkt en verkleed op de versierde karren door de straten worden getrokken.
Angstig of verbaasd kijkende kinderen meestal die pas emotie tonen bij het zien van opa's, oma's of bekenden.
Alsof ze liever bevrijd willen worden om te gaan schommelen in de tuin.
Voor de stoet de plaatselijke fanfare en achteraan de brandweer in hun oldtimer.
Ik loop langs de kleedjes van de vrijmarkt.
Een klein meisje zit met wat spulletjes uitgespreid verveeld voor zich uit te staren.
Naast haar twee in zwart leer uitgedoste mannen met tatoeages en piercing in de onderlip.
Wat kost dat Nijntje boekje vraag ik aan de blonde kleuter.
- Vijfendertig euro's antwoord ze bits.
Oei dat is een beetje veel antwoord ik. Maar ik merk dat de twee klerenkasten naast mij zijn gaan staan.
Ze bemoeien zich met de onderhandelingen.
- Wil jij zeggen dat mijn meissie jou teveel vraagt voor dat boekie, hoor ik aan de ene kant.
- Betalen pannenkoek, hoor ik aan de andere kant.
Weet je wat zeg ik tegen de kleuter. Doe mij dat Nijntje boekje toch maar.
- Goed zo pik, zegt klerenkast links van me en klopt me op de rug alsof ik stikte in een kippenbotje.
Onderweg koop ik wat oranje tompoezen voor thuis straks bij de koffie.
Een duidelijk in het nieuw gestoken moeder staat met haar dochtertje te wachten op de burgemeester.
In de hand van het meisje een boeketje.
Mam ik moet plassen, hoor ik het meisje een paar keer zeggen.
Straks sist de moeder, ik zei het nog voor we van huis gingen.
De fanfare begint te spelen en de burgemeester komt aangereden.
Het boeketje wordt overhandigd en de moeder doet blozend een knikje door de knieën.
Als de burgemeester wegbaant zegt het meisje niet meer te hoeven, ze heeft al geplast.
Thuis gekomen zie ik op TV Maxima geïnteresseerd kijken naar een mandenvlechter.
Goh, pitriet. Hoor je dat Lex. Maar soms ook wilgentenen.
Een beetje meelij krijg ik wel.
Leukste van die dag.
Een bed met een jongen in gestreepte pyjama op straat.
Aan het voeteneinde een bord met blikje.
"Ik wil slapend rijk worden erop."
Maandag weer aan het werk want geen prijs voor mij bij de koningsdagtrekking van de staatsloterij.
Iemand een Nijntje boek kopen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten