Eindelijk in een moment van hevige werklust aangekomen bij
de praxis bleken ze geen horretje meer op voorraad te hebben.
Het dagelijks gehalte alcohol in het bloed kan natuurlijk
een bijdrage geleverd hebben tot het lokken en blijvend vestigen van de zwermen beaujolais liefhebbende bloedzuigers.
Als appetijtelijke jongen val ik namelijk ook al bij deze zuigende insecten in de smaak.
S ‘ochtends word ik dan ook regelmatig met een in muggen bultjes geschreven braille
liefdesverklaring op mijn gezicht wakker.
Naast het bed staat een flesje anti muggenspul van de Aldi.
Op armafstand gericht leeggespoten op het hoofd werd ik met
groenig haar wakker.
En een in letter patroon geprikt "jammer joh" in
de nek.
De klamboe die de zuigertjes op afstand zou moeten houden
werkte ook al niet.
Bij het in en uitstappen gebruiken ze de kieren om naar
binnen te glippen waar ze vervolgens een soort van persoonlijke voedertent
vinden.
Mijn vrouw laten ze wonderwel altijd met rust.
Van de muggenstekker gevuld met muggen gif begonnen de
katten te hoesten en viel de hond om.
Bij het s ‘nachts op jacht gaan naar de zoemende insecten
gewapend met een krant, sloeg ik er een dood op de gif gevulde stekker.
Van de week heb ik een ventilator gekocht.
Eentje met twaalf standen.
Zo eentje waar (mits men ze heeft) de haren van gaan
wapperen.
Een in de windstroom terechtgekomen mug wordt tegen de
achterwand te pletter geslagen.
Het patroon van platgeslagen insectenlijfjes boven het
hoofdeinde vervuld me zelfs nu nog met uitzinnige vreugde.
Enige nadeel is dat ik sinds de aanschaf snotverkouden ben.
Slapen op zich gaat uiteindelijk wel. Met een sjaaltje voor
de kou en oordopjes tegen de herrie.
Want standje twaalf brengt wat geluid met zich mee.
Voordeel is wel dat vliegeren in de slaapkamer een heel
nieuwe dimensie krijgt.