Kringloop

De regel voor een opruimdag is eigenlijk heel simpel.
Alles waar je een jaar of langer niet naar omgekeken hebt of niet gebruikt hebt gaat weg.
Tenzij je verwacht een voorwerp het komende jaar niet meer te gebruiken.
Dan mag het ook weg.

De zeshonderd kindertekeningen die stof staan te vangen op zolder gaan in de shredder.
Het kinderledikant bij gebrek aan kleinkinderen in mootjes in de haard.
De al zestien jaar niet meer in de mode zijnde tuinstoelen naar de kringloopwinkel.
En de oranje WK vlaggetjes, oranje juichpak en wuppies in de textielbak.

We hanteren de regel strikt. 
De prullaria met name door mijn vrouw verzameld van schattige babykleertjes, wiegjes en kinderknutselwerk gaat naar de vuilstort.
De collectie door haar gekoesterde quilt stofjes, handwerk lapjes en breiwol ook.
Ze protesteert, maar ik houd voet bij stuk.
Die zolder zal leeg.
 
Op de collectie langspeelplaten uit mijn jeugd na natuurlijk.
Dat zou zonde zijn.
Daarbij, er zijn grenzen.

Mijn vrouw zit achter het stuur.
Op de vuilstort aangekomen wordt ik achtergelaten bij het grof vuil.
Ze wilde de opruimregel namelijk strikt hanteren.
En rijd lachend weg.