Giechel

Niets zo triest als een dierentuin vol natgeregend vee.
Lama's die staan te kleumen in een kluitje, en zeehonden die liever nog onderduiken dan zich te laten striemen door de regen.

Ik was een dreumes aan het handje van mijn oom.
Betonnen kuilen in Artis met ijsberen die hun naam eer aandeden door alsmaar heen en weer te lopen. Een roze suikerspin en een ballon was leuker dan slapende leeuwen in een kuil. Alleen de reuzenschildpad waarop men klimmen mocht, hij bleek geen roze wolk te lusten, maar hele kroppen sla. 

Onafgebroken verslonden al was het een machine. 

Dan voor een kwartje in een schommel bleek de speeltuin het allerleukst. Je ziet ze amper meer de houten tonnen waarom je tollend lopen kon, en verkeerd terecht een half rondje mee kon draaien, als was in de trommel van een wasmachien. 

Ik zag vandaag twee kleuters bij het hok van een Vlaamse reus. Ze keken of er een wortel in de oor van het beest zou passen. Maar leuker was de schommel die in de plenzende regen spetterde onder hun rode laarzen zompen-dompend steken bleef.
 
Geen leuker gegiechel als dat van die van onder de vier.