De kindertjes zaten weer met natte haartjes bij de kachel te wachten.
De spanning was van de met groene zeep schoongeboende gezichtjes af te lezen.
Om deze wat te breken stelde vader voor vast een lied te zingen.
De heldere sopraan stemmetjes zongen van de Stoomboot en hoor wie klopt daar kinderen.
Op straat bleef een enkeling even staan luisteren naar de prachtige klanken uit het vrolijk verlichte huis.
Natuurlijk stonden de presentjes al te wachten in de gang.
Vrolijk gekleurde pakjes waarvan een aantal zelf waren voorzien van een gedicht.
Wat zijn we toch weer een bofferds riep mamman, terwijl ze de pakjes over de kokosmat uitspreide.
Zekers, moeders sprak de vader. En pakte een glimmend pakje uit de stapel en gaf het aan zijn jongste zoon.
De rode wangetjes van opwinding bij de jongen lieten hem snel het pakpapier aan stukjes scheuren.
Oh kijk, wat fijn, een wollen onderbroek.
Dat zal heerlijk warm zitten op de gure tocht naar school vader.
Dank u Sinterklaas.
Maar ook aan de andere kinderen was gedacht.
Voor de oudste dochter was er een handig naai-setje.
Om te helpen bij het sokken stoppen, zei moeder.
En voor de oudste zoon was er een heus scheermes.
Voor als het eens niet te hard waait, grapte vader.
Voor de moeder was er een nieuwe flat screen televisie van Samsung, de Victoria secret nachtkleding collectie en een paarlemoeren ketting met diadeem.
En voor vader de volledig nieuw gedigitaliseerde collectie van de Rolling Stones, een automatic Senheiser horloge en een digitale fotocamera met Victoria Secret instructies.
Een uurtje later was het tijd voor een warme kop chocolademelk met een lekker stuk banketstaaf.
Wat zijn we toch weer verwend sprak vader.
Nou... sprak de jongste zoon die voor de gelegenheid zijn wollen onderbroekje had aangetrokken.
Dank je wel pap en mam.
En uiteraard sinterklaas, knipoogde de vader.
Waarna de kinderen hun vader en moeder op de wang kuste en ze zich opmaakt om naar bed te gaan.
De spanning was van de met groene zeep schoongeboende gezichtjes af te lezen.
Om deze wat te breken stelde vader voor vast een lied te zingen.
De heldere sopraan stemmetjes zongen van de Stoomboot en hoor wie klopt daar kinderen.
Op straat bleef een enkeling even staan luisteren naar de prachtige klanken uit het vrolijk verlichte huis.
Natuurlijk stonden de presentjes al te wachten in de gang.
Vrolijk gekleurde pakjes waarvan een aantal zelf waren voorzien van een gedicht.
Wat zijn we toch weer een bofferds riep mamman, terwijl ze de pakjes over de kokosmat uitspreide.
Zekers, moeders sprak de vader. En pakte een glimmend pakje uit de stapel en gaf het aan zijn jongste zoon.
De rode wangetjes van opwinding bij de jongen lieten hem snel het pakpapier aan stukjes scheuren.
Oh kijk, wat fijn, een wollen onderbroek.
Dat zal heerlijk warm zitten op de gure tocht naar school vader.
Dank u Sinterklaas.
Maar ook aan de andere kinderen was gedacht.
Voor de oudste dochter was er een handig naai-setje.
Om te helpen bij het sokken stoppen, zei moeder.
En voor de oudste zoon was er een heus scheermes.
Voor als het eens niet te hard waait, grapte vader.
Voor de moeder was er een nieuwe flat screen televisie van Samsung, de Victoria secret nachtkleding collectie en een paarlemoeren ketting met diadeem.
En voor vader de volledig nieuw gedigitaliseerde collectie van de Rolling Stones, een automatic Senheiser horloge en een digitale fotocamera met Victoria Secret instructies.
Een uurtje later was het tijd voor een warme kop chocolademelk met een lekker stuk banketstaaf.
Wat zijn we toch weer verwend sprak vader.
Nou... sprak de jongste zoon die voor de gelegenheid zijn wollen onderbroekje had aangetrokken.
Dank je wel pap en mam.
En uiteraard sinterklaas, knipoogde de vader.
Waarna de kinderen hun vader en moeder op de wang kuste en ze zich opmaakt om naar bed te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten