Het is pas als de complete streng met alle tweehonderdenvierendertig lampjes in de kerstboom hangt. Met elk lampje afzonderlijk aan een stekelig takje vastgemaakt.
Dat plots alle lampjes uitgaan.
Eén van de tweehondervierendertig lichtgevende sfeerverhogers heeft er de brui aan gegeven.
Een zoektocht begint naar het stroomonderbrekend exemplaar.
En na tweehonderdendertig lampjes gewisseld wordt de boosdoener gevonden.
Nu alle kerstballetjes, belletjes, strikjes en feestversiering nog aanbrengen.
Bij de veertiende opgehangen bal beginnen de lichtjes vervaarlijk te flikkeren waarna ze abrupt uitgaan.
Dit keer begin ik achteraan te zoeken.
Al bij het honderentwee-enveertigste insteek glaasje brand de hele boom weer.
Nu nog even de laatste kerstprullaria van zolder.
Weer aangekomen zijn de lampjes in de boom weer uit.
Een kerstbal wordt vermorzeld onder mijn voet.
En enige bij het kerstfeest behorende verwensingen schallen door de kamer.
Grapje, roept mijn jongste zoon, en steekt de stekker van de kerstverlichting weer in het stopcontact.
Kortom.
Hij staat weer.
En nu eerst een stevig glas gloeiende, gloeiende gluhwijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten