Kerst

Zie je nou wel de frambozen zijn op.

En het wittebrood.

En zal je zien heb ik straks kerstdag de choco soesje met mascarpone zonder choco-soesjes.

Maar eerst alle paden af. Ik ben mijn boodschappenbriefje vergeten.

Als ik het zie weet ik wel weer wat ik daarop geschreven heb.

Om half tien s ‘avonds in een supermarkt achter een winkelwagentje.

Tien minuten opzoek geweest naar een vrije parkeerplaats.

Je vrouw in de kerststress en een file van winkelwagentjes bij de kassa.

Een hoogbejaarde met blauwgrijs haar ramt haar rollator volgeladen met kerstbonbons tegen mijn enkels.

Kun je niet uitkijken bitst ze terwijl ze de omgevallen bonbonnetjes fatsoeneert.

Kan de week nog mooier worden.

We kunnen ook gewoon met de kerst een pizza uit de oven doen hoor, zeg ik.

Gewoon de twaalfde herhaling van “Home Alone” op de bank kijken.

Chocolademelk in de magnetron tot die ping zegt en ieder een spuitbus slagroom als troost.

Ik zet intussen een bakje bramen, een bruin brood en soesjes zonder chocolade met een pak koetjesrepen in het winkelwagentje.

Daarbij zijn zaterdag de winkels gewoon weer open.

Wacht ik eerst even tot die smurfhaar rollator terrorist achter ons in de rij voor de kassa staat.

En dan laten we de kar hier gewoon zonder af te rekenen staan, en gaan koffie drinken in de stad.

Met daarbij een vette warme appelpunt met slagroom.

Vanochtend bij het kerstontbijt. Verse croissantjes, witte brood en een schaaltje frambozen.

Toch nog even langs de supermarkt geweest.

Op de speakers het begin van de 483 nummers grote afspeellijst met kerstmuziek.

Nederland is meer dan 17 miljoen selfies zegt Willem op tv.

En bij de thee witte chocoladehagelslag op de tulbandcake.

Gisteren de hele avond een tranentrekkende All you need is love(christmas) uitzending zitten kijken, en vanavond worden alle "Home alone" films herhaald.

Op de tafel dan chocolademelk en spuitslagroom.

Jullie ook allemaal fijne feestdagen.