Pesto

(Een paar daagjes naar Rome geweest.)

What can i offer you. You touristie. You want pasta. No?
De pasta wordt gemaakt van Tarwe legt Romario ons met wijde armgebaren uit.
Harde tarwe.
Je gebruikt grano duro in de winter en type nilo in de zomer.
Daarbij is de temperatuur van het deeg essentieel, niet te koud niet te warm.
En een paar verse eitjes, uit het schuurtje achter het huis. Waar de haan de kip nog niet beroerd heeft.
En dan kneden, kneden, kneden met liefde en geduld, als bij het veroveren van een vrouw.
Als je voelt, je gaat haar krijgen.
Even wachten, laten rusten. En dan bam, presto, de pesto erbij.
Pesto van olijfolie, basilicumblaadjes, knoflook, zeezout, pecorino en pijnboompitten.
Vers fijngemalen met zijn eigen Parmezaanse kaas. De Parmigiano Reggiano “Prima stagionatura”.
Jullie Hollanders hebben ook kaas. Gooda, ah pfew. En doet alsof hij spuugt op de grond.
No Prima stagionatura no Prima basta.
Yes you want pasta No?
I bring you pasta!! En hij stiefelt zonder ons antwoord af te wachten naar de keuken.
Here i bring you pasta. En hij zet heerlijk dampende pesto spaghetti voor ons neer.
Ze is als een begeerlijke vrouw, zegt hij.
Niet te veroveren, niet te ontwarren.
Je proeft, je zult haar altijd blijven begeren. Maar nooit krijgen.
En je zult hier terugkomen, voor meer.
Buon appetito, et Benvenuti in Italia.