Kamperen.
Eigenlijk was het niet echt kamperen werd mij verzekerd.
Zo'n Kip (zo werd het type caravan genoemd) was eigenlijk
meer een luxe huis op wielen.
Het was voorzien van eigenlijk alle luxe die je thuis gewend
was. Alleen wat kleiner.
Ik moest echt eens mee. Kamperen was het ultieme
vakantiegevoel.
Het gezin dat mijn uitnodigde waren fervente kampeerders.
En al was het zo begin mei wat fris, en werd er in het
noorden wat nachtvorst verwacht.
De camping lokte. En men had daar al jaren een topplekje
gereserveerd.
Vlak bij de kantine en het openlucht zwembad. En maar 500 meter
van het dichtstbijzijnde toilet.
Want ehm. Er zat wel een chemisch toiletje in de kip. Maar
die was slechts afgescheiden door een gordijntje.
En eigenlijk was het tevens voorraadkast, slechts gescheiden
door een handig inklapbaar deurtje waarachter de jam en kadettjes voor het ontbijt werden bewaard.
Slecht verteerd kon men de die dag gegeten bruine bonen
achter het gordijntje horen kletteren en knetteren.
Ik prefereerde de dixie aan het einde van het veld.
Het regende twee weken lang. In de ochtend werd het bed ingeklapt
en werd het bed tot bank ingeklapt waarbij een tafeltje werd opgevouwen.
Hieraan werd ontbeten.
Dan tot het middageten, ganzenborden, pim-pam-pet en
monopoly op de vierkant houten bank in de onverwarmde caravan.
Als het even stopte met regenen, werden de tuinstoeltjes
uitgeklapt voor koffie met de buurtjes.
Daar werd gezellig Hazes bij aangezet met een volume om voor
de camping op te dansen.
Bij de buren werden dan mouwen en shirts omhooggetrokken om te
kijken wie de mooiste tatoeage had.
De buurman won, hij kon de zeemeermin rond zijn navel laten
dansen door een vetrol op zijn bierbuik te laten lillen.
Mocht je s ‘avonds een toilet willen bezoeken nam je een
rolletje toiletpapier en een zaklamp mee.
Door de wirwar van struikeldraden scheerlijnen liep je dan
langs de tenten naar de dixie toiletten.
Iedere caravan de je op de terugweg passeerde was een Kip
caravan.
Ze waren erg populair.
Ze waren erg populair.
Ik werd s'ochtends wakker tussen vier Spaans sprekende toeristen
die me onder onverstaanbare verwensingen de kip uit gooiden vier caravans verwijderd van mijn bedoelde
bestemming.
Thuis gekomen boekte ik een last minute weekje in een
viersterren hotel in Malmö Zweden.
Badkamer en suite, zover mogelijk verwijderd van Andre
Hazes en uitklapbare dingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten