Tenerife
Indien je als Nederlander genoeg hebt van de
Canarische tapas, gefrituurde inktvisringen en platgeslagen kipfilet met
vijgensaus.
Dan is er "Kootje".
Midden tussen de Canariërs gevestigd op Tenerife is het frietkot waar ome Ko nog persoonlijk de berenklauwen bakt.
Dit met uit de luidsprekers de keiharde muziek van manke Nelis, good old Andre Hazes of godbetert Dries Roelfink.
“No” hoor ik hem in zijn beste Engels zeggen, “no, a bitterball is a small kroketje, but then round”. De aangesproken Amerikaanse toerist knikt met onbegrepen gezicht en besteld dan maar een bearklaw with pindasauce.
Ko’s neef Willem rijd elke dag naar het vaste land in zijn Opel Manta GT om de volgende dag terug te keren met een kofferbak vol Hollandse bintjes.
In een achterkamertje bij het frietkot zitten 6 van ouderdom kromgetrokken omaatjes vervolgens de piepertjes tot puntige frietjes te versnijden.
Bintjes !, hij zweert erbij.
Maar dan wel uit Zweemsterzwaag (een klein gehucht in Friesland)
Daar woont een doofstom boertje dat nog bij dag en dauw met de hand de Zweemster bintjes plant en rooit. "En dat proef je hé".
Een piet (zo noemt hij de lokale Canarische inwoners) vraagt Aoli bij zijn balletje uit het jus, maar Aoli daar spuugt Ko op.
Nee kledders zelfgedraaide mayonaise van Barneveldse kippeneieren met Slochterse olie horen daar op.
“Ja” zegt ie vervolgens gemoedelijk “je probeert ze toch iets bij te brengen hier.
Patatje kapsalon, ze flikkeren der hier een liter olijfolie en een ananas overheen.
Nee der is nog wat ontwikkelingswerk te gaan”.
"Volgende week snert met worst" lees ik op het uithangbord.
Jammer dat ik dan al weer thuis ben.
Indien je als Nederlander genoeg hebt van de
Canarische tapas, gefrituurde inktvisringen en platgeslagen kipfilet met
vijgensaus.Dan is er "Kootje".
Midden tussen de Canariërs gevestigd op Tenerife is het frietkot waar ome Ko nog persoonlijk de berenklauwen bakt.
Dit met uit de luidsprekers de keiharde muziek van manke Nelis, good old Andre Hazes of godbetert Dries Roelfink.
“No” hoor ik hem in zijn beste Engels zeggen, “no, a bitterball is a small kroketje, but then round”. De aangesproken Amerikaanse toerist knikt met onbegrepen gezicht en besteld dan maar een bearklaw with pindasauce.
Ko’s neef Willem rijd elke dag naar het vaste land in zijn Opel Manta GT om de volgende dag terug te keren met een kofferbak vol Hollandse bintjes.
In een achterkamertje bij het frietkot zitten 6 van ouderdom kromgetrokken omaatjes vervolgens de piepertjes tot puntige frietjes te versnijden.
Bintjes !, hij zweert erbij.
Maar dan wel uit Zweemsterzwaag (een klein gehucht in Friesland)
Daar woont een doofstom boertje dat nog bij dag en dauw met de hand de Zweemster bintjes plant en rooit. "En dat proef je hé".
Een piet (zo noemt hij de lokale Canarische inwoners) vraagt Aoli bij zijn balletje uit het jus, maar Aoli daar spuugt Ko op.
Nee kledders zelfgedraaide mayonaise van Barneveldse kippeneieren met Slochterse olie horen daar op.
“Ja” zegt ie vervolgens gemoedelijk “je probeert ze toch iets bij te brengen hier.
Patatje kapsalon, ze flikkeren der hier een liter olijfolie en een ananas overheen.
Nee der is nog wat ontwikkelingswerk te gaan”.
"Volgende week snert met worst" lees ik op het uithangbord.
Jammer dat ik dan al weer thuis ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten