Krab-paal

Onze katten scherpen hun nagels aan een krabpaal.
En dat scheelt ons toch gauw een bankstel per jaar.
Daarmee nemen we de afzichtelijke nagel-scherp plek, ooit zelf gemaakt, voor lief.
 
Hij stond in het midden van de kamer.
Een dikke paal omwikkeld met sisal touw voorzien van twee plateautjes.
Onze drie katten maakten er veelvuldig gebruik van zoals laatst ook een voorbijtrekkende spin ondervond.
Zo groot dat je hem kon horen lopen, maar vakkundig door poes Mees onderschept en met een kramslag van de gescherpte nagels doorboord.
Er werd nog even met het levenloze lichaam gespeeld maar uiteindelijk is het insect door een ver afgehouden stoffer en blik afgevoerd.
 
Gezien de omvang voor de zekerheid in de chemische afvalbak.

Hoe dan ook de paal was aan vervanging toe.
Rafels touw hingen erbij en de plateautjes pasten niet echt meer in ons VT-wonen huis.
Op zoek dus naar een nieuwe.
De Tixie krabpaal collectie in de dierenwinkel in grijs en bordeauxrood pluche, vonden we te afzichtelijk voor woorden.
Maar er bestaat ook een Cats Flowers krabpaal met rieten mandjes op verschillende plateaus die perfect zou passen in een interieur van biedemeier porseleinen beeldjes en bijpassend huilend zigeuner meisje schilderij.
Het sloot echter niet helemaal aan bij ons gevoel voor design.
Maar geen probleem. De eerste krab-paal had ik tenslotte ook zelf gefabriceerd.
Dus waarom niet opnieuw een poging gewaagd.

We wilden het deze keer echter wel serieus aanpakken.
Geen lullig paaltje met een plateautje, maar een klimboom met verschillende verdiepingen en een eventuele nestelplaats voor een gezin tortelduifjes.
Op een zondagochtend werd dan ook in alle vroegte naar het Bilthovense Bos getrokken opzoek naar een geschikte boom.
Een vervormd door eerdere stormen geveld exemplaar werd uitgekozen, en uit het zicht van de boswachter op de parkeerplaats van de Bilthovense hockeyclub op meeneem lengte gezaagd.
Hij moest tenslotte wel in ons handig autootje passen.
Zolang je niet plots zou hoeven remmen, en de stoplichten en overig verkeer zou vermijden moest dat lukken.
Met wat getoeter van tegenliggers en hartkloppingen kwamen we thuis.

Daar werd de boom even in de huiskamer overeind gezet om het effect te bekijken.
Een stroom insecten verliet onmiddellijk de boom en we bedachten dat het wellicht een goed idee was de boom eerst even te ontsmetten.
 
De weken daarna werd de boom gespoeld en voorzien van een vernislaag.
Nu was er alleen nog wat technisch inzicht nodig hoe het ding te bevestigen.
Een vallende boom midden in de woonkamer is tenslotte niet uit te leggen aan de verzekering.
 
Uiteindelijk na bevestigings- pogingen met touwen aan het plafond, stutpaaltjes aan de zijkant en verankering aan de vloer werd gekozen voor muurbevestiging via een plateau.

En nu staat ie.
We zijn er trots op.
Nou alleen de katten nog van hun angst af helpen.
En zorgen dat de hond zijn poot niet optilt.....