Panik

 

Ik ontwijk de takken op de snelweg want Nederland is getroffen door een winterstorm met orkaankracht.

Het is aardedonker en we zijn de enige op de weg.

Half vier in de ochtend onderweg naar Schiphol.

Paspoort of id bij? vraag ik terloops naar rechts kijkend.

Wat denk je Pap? Antwoord mijn zoon.

En hij steekt een rood gekaft boekje op uit zijn binnenzak. 

 

Hij is op weg naar Noorwegen.

Een acht daagse doe vakantie met een groep onbekenden.

Met elke dag een andere activiteit.

IJsvissen, husky-tochten, bobsleeën, skitochten en andere afgelooen week op tv voorbij gekomen olympische activiteiten.

Afgelopen tijd diende lange onderbroeken aangeschaft.

En Thermospul om mensen en dranken in warm te houden.

Met elke dag goed bedoelde maar gek makende adviezen van zijn ouders.

Dat batterijen onder nul sneller leeglopen.

Noorwegen nachten kent van wel -20.

Als tenen zwart gevroren zijn ze waarschijnlijk bevroren zijn en er zo maar af kunnen vallen.

Hij vooral met zijn diabetes, goed op zijn insuline moet letten.

 

Ambassade nummers worden opgezocht.

Er wordt gemeten hoever Oekraine met oorlogszuchtig Rusland nou eigenlijk van de landsgrens verwijderd is.

En of het nationaal alarm nummer in het Noors dezelfde is als hier.

Hij ondergaat het gelaten, met een scheef lachje dat ik ken bij het trekken van je eigen plan.

Moet ik je afzetten bij de gate?, vraag ik aangekomen.

Nope, zegt ie. zoek ik zelf uit.

Ik geef hem een onhandige knuffel.

Stuur elke dag even een berichtje, roep ik hem na.

Voor je moeder..... Anders wordt ze gek.

 

Zes uur later een piepje op de telefoon. "Ik ben er." Met een nietszeggende foto van sneeuw.

We besluiten ook een beetje het Scandinavisch gevoel te ondergaan en bezoeken het Zweedse IKEA.

Altijd een goed idee om op Zaterdagmiddag even langs te gaan.

De rustigste dag van de week.

 

Vandaag volgen we de pijlen van de route zodat we zeker weten niets over te slaan.

In een schuifeltempo proberen we tussen de gemondkapte menigte een paar ligbanken uit in allerlei borstcrawl en schoolslag posities.

Springen uitgebreid op en neer op een hoekbank om het gedrag van uitgelaten kleinkinderen te testen.

En puffen een kwartiertje uit op een luie stoel.

Onderweg raak ik Anita kwijt maar na een half uurtje vraagt de omroepster of die opgehaald kan worden uit de ballenbak in het speelparadijs.

We gaan de winkel uit met een nieuwe lamp, prullaria en een serie kartonnen dozen.

Die kartonnen dozen zijn voor de knutselspullen thuis.

En om tijdelijk een heleboel spullen in op te slaan.

De verbouwing van het nieuwe huis van onze kinderen loopt uit.

Maar de sleutel van het oude huis wordt na volgend weekend ingeleverd.

De komende weken krijgen we dus moeder en kinderen te logeren.

Terwijl vader bij zijn ouders verblijft.

In ieder geval tot de keuken geplaatst is. Misschien wel ergens eind april.

Wel vast al wat extra Zweeds "Stanakvar" beddengoed meegenomen.

Vertaald "Gezellig" in het Zweeds.

Panik was uitverkocht.