Denim

Spijkerbroeken.
De regel vroeger was simpel. Voor bijzondere gelegenheden was hij nieuw.
En in de klas liefst eindeloos gewassen vaal.
Zo gauw er een gat in viel kon het nog zo zijn dat de pijpen er net boven de knie vanaf gingen.
Waarna je er voor die zomer weer een korte broek bij had.
Gat boven de knie?
Einde verhaal.
Het op het lijf gegoten kledingstuk was alleen nog geschikt voor de lappenmand,

Voor een opa zijn het daarom verwarrende tijden.
In mijn vaste spijkerbroeken winkel hangen de spijkerbroeken nu voorzien van gaten.
Aan draadjes hangende pijpen en afgescheurde zakken hangen voor astronomische bedragen in het schap.
De G-Star torn is er al voor 129 eurootjes te verkrijgen.
En de Distressed Broken Man jeans draag je al voor zo'n 120 euro.
De hoge prijs heeft ongetwijfeld te maken met de produktie wijze.
Derde wereld mijnwerkertjes worden in denim gekleed voor een maand of zes de kolenmijnen ingestuurd.
Liefst in het deel waar de scherpe puntige rotsen zitten.
De gedragen kleren worden vervolgens gewisseld en voor grof geld op de Europese markt verkocht.
Een duidelijke win, win situatie.
De arme werkertjes lopen steeds te pronken in de nieuwste spijkerstof, en tegelijkertijd worden waardevolle mineralen uit de meeste gevaarlijke plekken gedelft.
Wij hier in Europa krijgen vervolgens een uniek kekke spijkerbroek aan te schaffen.

Wel even wennen.
Moet je als modebewuste opa je kleinkinderen naar buiten sturen met de boodschap.
"Vooruit spelen maar, en niet eerder terug als dat er een gat in je broek zit."
Of zoals opa hier ongetwijfeld zou zeggen.
"Een gat in je broek?"
"Das nog altijd beter als andersom."