BjØrn

Het is even wennen, kinderen die het huis uit zijn.
In het begin vraag je je af wat je met al dat gekookte eten moet doen.
En blijven er voor het eerst zakken chips ongeopend achter in de kast.
Maar langzaam pas je je inkopen erop aan.
En doe je plotseling voor de helft van het normale budget boodschappen.

De vreemde vragen nemen ook langzaam af.
We hebben inmiddels al uitgelegd dat je boerenkool beter niet kunt bakken.
En dat niet noodzakelijk de gehele was roze hoeft te kleuren in de wasmachine.
En dat je inderdaad voor het gebruik van de mobiele telefoon, en de televisie moet betalen.
Tijd ook om iets te gaan doen met de loze ruimtes in het huis.
De achtergebleven kinderkamers moeten functionele hobbykamers worden voor de ouders.
Vrienden van ons hadden na het vertrek van hun kinderen het zolderkamertje met het "pijn is fijn" assortiment van Christine le Duc ingericht.
Maar wij hadden andere plannen met de vrijgekomen ruimtes.
En omdat dat hierarchies zo bepaald is wordt de grootste kamer de hobbykamer van mijn vrouw.

Inmiddels is dan ook het naargeestig zwart, na grijs-blauw, mauve-mos en mediteraan-frieseweidegras geprobeerd te hebben, op de muur vervangen met een fris blauw-groen.
En is de verwarming nu wel aangesloten.

Voor de inrichting moeten we natuurlijk wel wat extra meubelen hebben.
En waar zijn deze beter te verkrijgen dan bij het Zweeds bedrijf IKEA.
Gelukkig is zaterdag de rustigste dag in dit woonwarenhuis.
En was ook nog eens alles afgeprijsd vanwege het Zweeds midwinternachtfeest "Plundra".
We zijn echter na jaren van Zweeds bouwpakket meubel assembleren ervaren IKEA-deskundige geworden.
En zijn direct via de uitgang naar binnen gegaan, richting magazijn.
Hiermee het zes kilometer lange winkelpad vermijdend.
Onderweg echter zagen we in de koopjeshoek precies het door ons gewenste artikel staan voor een fractie van de normale aanschafprijs.
Het was een showroommodel vertelde de ooit in de ballenbak achtergelaten medewerker BjØrn ons.
En hij kon het weten want nadat zijn vader en moeder hem ter adoptie achtergelaten hadden in het speelparadijs, was hij liefdevol opgenomen in de Ikea familie.
Daar was hij opgeleid tot "billy" boekenkast verkoper en mocht hij na jaren rondgedwaald te hebben in het woonwarenhuis nu de köØpjeshoek bestieren.
Bjorn (die eigenlijk Kees genoemd werd door zijn ouders maar dat vond de Ikea familie maar niks) vertelde ons dat we de kast zo mee konden nemen naar de kassa en daarna dan voor vervoer uit elkaar konden schroeven in de "schrØef höek"
Toen voor de zevende keer over de speakers werd afgeroepen dat "Janie van vier" graag opgehaald wilde worden van het speelparadijs werd Bjorn onrustig en snelde richting ballenbak.

Wij namen onze "Kallax" opbergkast mee naar de kassa en rekende deze met onze ikea family pas daar af.
Want zijn we niet allemaal "ikea" familie.

In de "schrØef höek" stond een permanent team van "Swedisch funiest home video's" te filmen hoe mensen hun koopjeshoek spullen weer uit elkaar stond te schroeven.
Bij ons braken maar vier van de handige houten pennetjes af in de voorgeboorde gaatjes van de kast.
Niet genoeg voor een deelname in de uitzending van die avond.

Thuis gekomen belde mijn oudste zoon.
"Wat eten jullie vanavond?"
Patat, hoorde ik mijn vrouw zeggen.
Waarna ze naar de supermarkt snelde.
Vonden we wel gezellig.
Als we alleen willen zijn eten we namelijk altijd spruitjes.