Hotpants

Het was één van die zeldzaam tropische dagen in Nederland.
Jasper en Tim fietste door de polder, op weg naar ons huis.
Er stond geen zuchtje wind, en op de Geerkade langs de uitloper van de vecht voeren loom wat bootjes voorbij.
Tim was de dag daarvoor met zijn moeder Utrecht in geweest. Winkel in winkel uit opzoek naar een "nieuwe" korte broek.
Elke keer als ze vroeg of tie het wat vond zei hij "Ja". Maar pas bij de twaalfde gepaste broek was ze het daar mee eens.

Hij had die ochtend voor het aantrekken de prijsjes eraf geknipt.

S' nachts stond Jasper aan mijn bed.
Niet schrikken Pap, alles is al opgelost, was voldoende me de trap af te laten stormen.
Langs het trapgat hingen wolken rook en een doordringende chemische lucht vermengde zich met die van verse frituur.
In de kamer stond Tim in onderbroek met de resten van een zwartgeblakerde nog korter geworden broek in handen.

Ze waren nog even langs het water gefietst voor een frisse avondduik.
Tim had geen zwembroek, maar de nieuwe korte broek was multifunctioneel.
Wel moest deze graag droog gedragen weer terug.
Dus werd thuisgekomen de kachel aangestoken met verse blokken hout.
De nieuwe schoongespoelde broek daarop te drogen gelegd en de frituur in het stopcontact gestoken voor een broodje frikandel.
Na tien minuten bij het kauwen aan het eerste broodje begonnen de broekspijpen te roken, en vatte de polyester rits vlam.

Het brandje was snel geblust maar de vlekken die dit achtergelaten had op onze kachel waren er met geen mogelijkheid uit te krijgen.
Tim stond de schade aan zijn broek te bekijken en stak een hand door een smeulend gat.
Heeft je moeder het het bonnetje nog? Vroeg ik.

Vandaag eindelijk de kachel onderhanden genomen.
Uit elkaar gehaald, geschuurd en gesprayed met vuurvaste verf.
Als nieuw, klaar voor een nieuwe zwoele zomer