Maximaal 20 cm groot mogen ze worden.
Een bovengemiddeld mannenmaatje naar ik heb begrepen.
Dezelfde regel geldt voor de bietjes.
Bietjes van een kilo per stuk worden niet langer gewaardeerd.
Ook die dienen in de bloei van hun leven te worden geoogst.
Zelfde geldt voor wortelen en bonen.
Jong en klein is fijn.
Aardappelen daarintegen mogen zo groot mogelijk.
Vele krieltjes worden daar weer niet met vreugde begroet.
En zo is het maar een vewarrend maateenheid waar een moestuinier mee rekening dient te houden.
Want een moestuin gaat altijd te langzaam of te snel.
In het zaaiseizoen wil je de plantjes lieft de grond uittrekken.
En sta je als ouder met mest en water aanmoedigend aan de kant je pupillen tot betere prestaties op te zwepen.
Honderden gietertjes water sprenkel je uit over de hoofdjes.
Terwijl het jonge grut links en recht inghaald wordt door aangewaaide groen.
Vele malen wiedend vrijgemaakt wordt alles tegelijkertijd volwassen.
En in een paar weken tijd geoogst.
Het gevolg, een keuken als een groenteafdeling van de Lidl.
En een uitpuilende vriezer en koelkast.
De vrijgekomen plaatsen op de moestuin moeten natuurlijk weer gevuld.
Want het gezin is hongerig, en ledigheid is des duivels oor kussen.
Geproduceerd moet er. En geen flauwekulletjes.
Dus wordt er gezocht naar late groente.
En opnieuw druk gezaaid en geplant.
Pompoenen zijn dankbare opvullers.
Maar wat moet een mens straks met 200 pompoenen?
Een tweede oogst doperwtjes wordt geprobeerd.
Want wie doperwten uit eigen tuin proeft wil nooit meer anders.
Spruitjes en kool worden gezet.
En naar oude methodes gekeken.
Vroeger had met peterseliewortel, raapstelen schorseneren en pastinaak.
Vergeten groente die zo vergeten zijn dat de bereidingswijze dient opgezocht op internet.
Maar wellicht zijn ze niet voor niets vergeten.
Omdat ze bijvoorbeeld niet te "hachelen" zijn.
En enkel net als groene kool geschikt zijn voor het voeren van lelijke konijnen.
Opgezocht schijnt de peterseliewortel te smaken als pastinaak.
Pastinaak lijkt volgens internet nog het meeste weg te hebben van de smaak van peterseliewortel.
Dit blijft dus nog even een verassing hoe dat uit gaat pakken.
Raapstelen googelend geeft een wat duidelijkere omschrijving.
Deze smaakt zoals rucola of jonge spinazie.
Wie echter wel eens jonge spinazie heeft geproefd weet dat deze niets lijkt op de bittere smaak van Rucola.
Dus iemand op internet heeft last van verwarde smaakpapillen.
Ze schijnen lang te kunnen worden die peterseliewortels.
We houden voorlopig het gemiddels mannemaatje aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten