Eentakt

In Brabant waren de kleuterklassen groot.
Honderdtwintig peutertjes in een klas bij het begin van het schooljaar was geen uitzondering.
Het was wel een eis dat een maand na het begin van het schooljaar elke kleuter in de klas fietsen kon.
De ouders haalden dan een fietsje van zolder.
Gingen de drukke stad in, zette hun peuter op de fiets en gaven het een duwtje richting de drukke verkeersader.
Een maandje later was de klas dan tot een normaal hanteerbaar aantal leerlingen teruggebracht.
Je leerde dus al snel zelfstandig fietsen.
Een brommer probeerde je op je zestiende te bemachtigen.
Het was het enige hulpmiddel voorhanden een meisje te versieren.
Ikzelf heb na mijn zestiende verjaardag nog menig keer rondgefietst met een spel kaarten vastgezet op de spaken omdat ik het geld voor een Zundapp motorfietser niet bij elkaar kreeg.
Het kittige imitatie geluid van een eentaktmotor bij het rondtrappen van de pedalen had echter weinig succes bij de meisjes.
Achteraf gezien kon het ook de oranje brommer helm geweest zijn die ik erbij op zette. Die maakt je haar namelijk enorm plat.

Een fiets met hulpmotor bestond niet.
Hier in het midden van het land kom ik ze inmiddels overal tegen.
E-Bikes.
In Brabant zie je niet.
Het Darwinisme is daar nog sterk aanwezig.
Een passerende bejaarde op fiets met hulpmotor wordt daar in het voorbijgaan met zachte hand het kanaal ingeduwd.
Op een fiets verwacht men daar dat je zelfstandig de pedalen rond beweegt.
Er worden ook nog gewoon wielerwedstrijden georganiseerd voor honderdjarigen.
De hel van het zuiden. De beruchte afstand van Berkel-Enschot naar Tilburg Noord wordt elk jaar nog door een paar duizend honderdjarige deelnemers gereden.
De koers is zo'n 4,8 kilometer lang en duurt anderhalve dag.
Met name de muur van West eist elk jaar weer slachtoffers.
Het viaduct met een stijgingspercentage van 0,025 procent blijkt toch altijd weer een lastig te nemen hobbel in het parcours.
Maar de hoofdprijs drie klapzoenen van Tilburgs mooiste dochters, een maand lang tafeltje-dekje, een krat Schrobbelaer kruidenbitter en een museumjaarkaart voor een gratis bezoek aan het textielmuseum blijkt elk jaar weer een uitstekende motivator.
Dit jaar was de winnaar Willem van Esch.
De honderd-en-zes jarige deelnemer nam zijn prijs zittend op zijn Union fiets met terugtraprem in ontvangst.
Het lukte niet om af te stappen.
Na ontvangstnamen van drie klapzoenen van Tilburgs topmodel Kitje Oskam is hij met lichte hartklachten opgenomen in het ziekenhuis.

Vanochtend uit nostalgische overwegingen met twaalf wasknijpers mijn spaken voorzien van een spel kaarten.
Veel bekijks, maar fijne herinneringen komen naar boven terwijl ik door Kameriks polder fiets.
Een bejaarde dame op een omafiets zonder hulpmoter passeert me.
En even lijk ik weer thuis in Brabant.