maandag 9 maart 2020

Trainert

Op de hondentraining zitten vijf jonge hondjes netjes aangelijnd naast hun baasje.
Het regent buiten dus we zitten binnen in een kringetje op een stoel.
Onze hond friemelt onder de stoel, spring over een dwarsbalkje en slalomt aangelijnd om mijn stoelpoten heen.
Uiteindelijk is het einde van de kluwen riem bereikt, en komt er zichzelf haast ophangend, een blafje uit.
De ander honden volgen het gespring en gedraai met aandacht, en blijven stoïcijns zitten.
Les 1 is begonnen.


"Welkom op de hondentraining", begint de cursusleidster.
"Jullie zullen vast al wel gemerkt hebben dat zo'n jong hondje een behoorlijke handvol is."
"En dat zaken als luisteren en zindelijk maken behoorlijk wat aandacht vergen"
Onze hond is ontward onder de stoel vandaan gekomen.
Strekt zich uit en doet een plas.
Vervolgens begint ze zich opnieuw via de stoelpoten vast te knopen.
De andere honden blijven observerend zitten.

Er wordt veel bevestigd van wat we al weten.
Of gelezen hebben in de grote Martin Gaus.
Het niet aan de lijn trekken tijdens het wandelen is nog het moeilijkst.
Zo'n hondje weegt maar een paar kilo, en die trekkracht doet mijn arm niet eens bewegen.
Andersom iets te straf doorstappen en een zittend hondje voortslepen schijnt ook niet de bedoeling te zijn.
Dus steeds even stilstaan als er iets te hard aan de riem getrokken wordt.
En belonen als het goed gaat.
De wandeling van een paar minuten duurt een half uurtje.
Dit gaat tijd kosten.

Intussen is de volledige tuin afgezet.
Alle hoekjes en gaatjes richting de buren zijn voorzien van gaas.
De hond kan dus vrij door de tuin lopen, en eventueel de bomen en struiken gaan bemesten.
De deurmat en het kamerbreed gelegd laminaat hebben dit ondanks eindeloze aanwijzingen niet nodig..
Ook hoeft niet elke tuin of kamerplant voor het bemesten uitgegraven te worden.
Of dienen alle narcissen ontdaan te worden van hun bloemen.
Een balletje wordt een enkele maal al teruggebracht.
De vorige week bij de patio geplante hortensia.
Wordt kwispelend naar de bank in de kamer gebracht.
Het balletje blijkt naast het plantgat te liggen.
Logische vergissing.

De slaap is wat kort.
Zo'n beestje geeft rond een uur of vier, vijf in de ochtend al aan uitgelaten te willen worden.
En als het erg regent buiten soms ook nog om een uur of twee.
Dus de van Hestjes hebben walletjes onder de ogen.
Voortdurend natte pantoffels.
En korte lontjes overdag.
Gelukkig hebben we nog een zoon thuis wonen.
Die om een of andere reden, plots het eigen woning zoeken heeft geïntensiveerd.

Zijn er dan ook nog leuke dingen.
Zeker.
Thuiskomen alleen al, is elke dag een minimaal kwartier durend feest