Ibiza

Volgend weekend met het gehele bedrijf naar Ibiza.
Niet een uitje dat we elke week doen.
Maar het is een speciale gelegenheid.
Het bedrijf bestaat 25 jaar.

Ibiza is bekend als tropisch Party island.
En zeg je party dan word mijn naam in één adem genoemd.
Mijn reputatie vanuit de Kamerikse Dance scene is berucht tot ver buiten de landsgrenzen.
En die is verdiend.
Uiteindelijk heb ik van Buuren (ik mag Armin zeggen) en Martijn (jullie zeggen Martin Garrix) groot gemaakt.
Toen die jongens nog met een platenkoffertje onder de arm hun beat trommelde op een koffiebekertje heb ik ze in mijn dans glitterpak al geadviseerd het elektronisch te gaan doen.
Tenslotte werd alles elektronisch.
Tandenborstels, schroefboormachines en zelfs de zwarte langspeelplaten kon je tegenwoordig op een elektronisch stickie meenemen.
Mijn verwachtingen waren dus hooggespannen toen van Buren zijn eerste liedje aan mij liet horen.
Het nummer was genaamd track.
Maar zo noemde hij al zijn liedjes.
Ik heb vervolgens op de willekeurig volgorde van tonen van zijn liedje al mijn dans moves uitgeprobeerd.
De quickstep, de chachacha de tango zelf de saterday night fever split met roterende armen, maar niets leek te passen.
Tot ik gewoon verticaal op en neer begon te springen.
Dat bleek perfect aan te sluiten.
Zo af en toe maakte ik er met de armen in de hoogte een klapbeweging bij.
En het was meteen alsof "track" ervoor gemaakt was.
Van een vriend kreeg ik een paracetamol achtig roze pilletje en toen bleek de muziek ook nog eens om aan te horen.
Ik kreeg er zelf plezier in.
Jullie snappen, de rest is geschiedenis

Wel jammer dat van Buuren toen in de clubs (wij noemde het nog gewoon soos) de glitterballen heeft afgeschaft.
Terwijl die juist zo lekker weerkaatste op mijn glitterpak.

Gaat natuurlijk niet lukken die mee te krijgen in de handbagage van het vliegtuig.
Alleen het jasje weegt al twintig kilo.
En door de plateauzolen gaat de deksel amper dicht.

Wordt het toch op een terras luisteren naar de jongens en meisjes die aan het feesten zijn.
Met een biertje of iets anders.
En moet ik het waarschijnlijk honderd keer zeggen. Al snap ik dat mijn reputatie vooruitgesneld ook daar bekend is.
Maar zonder mijn glitterpak, hoe lief ook gevraagd, dans ik niet.

Vlonder

Vorige week werden ze gebracht.
Veertien planken van 4 meter lang.
Zelfs met het schuifdakje open kreeg ik ze niet met het autootje vervoerd.
Er waren ook nog 2 balken bij van zes meter lang.
Die waren absoluut niet berekend op de hoogte van de plaatselijke ophaalbrug.

De man van de bouwmarkt had een vooruitziende blik.
"Ik breng ze wel even aan met de vrachtauto, Huber"..
Zoals gezegd ze kennen me daar bij naam.

Met de balkjes begon ik vorig week driftig een framewerk te maken.
Van te voren had ik al op youtube gekeken hoe dat in zijn werk ging.
Een handige TV mijnheer van de bouwmarkt timmerde en schroefde op het internet een robuust ogend raamwerk in elkaar.
Hij trok met een duimstok een kaarsrechte lijn langs een balkje en zaagde er in een wip een handig profieltje uit.
Dat paste precies in het profiel van de in de grond geslagen paaltjes.
Op het raamwerk schroefde hij dan weer de vlonderdelen.
Het geheel was precies af op het moment dat de koffie doorgelopen was.
Want het filmpje duurde maar een kwartiertje.
Makkie.

In mijn paaltjes paste geen profiel.
En de lijnen die ik met mijn duimstok trok leken meer op een Gronings seismologisch profiel.
Het geheel waterpas krijgen viel ook al niet mee.
En pas tegen de avond toen de koffie verdampt was had ik alle benodigde paaltjes er in zitten.
Het framewerk moest toen nog op zijn plaats, en alle veertien vlonderplanken moesten nog gezaagd.
Ik was blijkbaar niet zo handig als de bouwmarktmijnheer op internet.
Maar mijn weekend was voorbij.

Vanochtend (een weekje later) ging ik weer met frisse moed verder.
De balkjes werden op de paaltjes geschroefd en als je van een afstandje tussen de spleetjes van je ogen keek leek het geheel bijna wel waterpas.
Nu moesten dus nog alle 14 planken gehalveerd.
Maar dat mocht met een powertool.
Een gevaarlijk uitziende afkortzaag die bij verkeerd gebruik zomaar een paar vingers mee op maat zaagt.
Erg handig als je toch al een hekel hebt aan nagels knippen.
Maar ik ben aan mijn kootjes gehecht dus voorzichtigheid geboden..

De halve planken werden vervolgens op het raamwerk neergelegd en zo begon het geheel al zomaar op een echte vlonder te lijken.
De echtgenote vond de kieren te breed.
En de planken lagen niet aan het einde aangesloten.
Ik veinsde verontwaardiging.
Want nu moest alles opnieuw.
Net nu ik alle planken met 12 schroeven per plank had vastgemaakt.
Maar de boel lag nog los. Om even te kijken hoe ik uit zou komen.
Huwelijkscrisis bezworen.
Wel jammer van de opmerking "ik dacht al !. Maar goed ik ken jou. Voor het zelfde geld ben je alles vast aan het schroeven. "

Ik weet in ieder geval wel al wie de steiger gaat beitsen.!