Mijn moeder is van voor de oorlog.
Toen men nog degelijk spul maakte zonder flauwekulletjes.
Er was maar één frisdrankje en die kwam van Exota.
Limonade maakte je van Ranja en die zat niet in een handig knijpflesje maar kwam uit een glazen fles met plakkende dop.
De regels waren simpel. Je moeders naam was Mam, U of "oos Moeders".
Voornamen waren voorbehouden aan kinderen.
Je moeder was de vrouw die s'ochends voor dat jij naar school ging je boterhammen had gesmeerd.
Een glas ranja klaar had staan als je middags thuis kwam.
En je dwong op zomerse dagen in een belachelijke korte broek rond te lopen.
Toen men nog degelijk spul maakte zonder flauwekulletjes.
Er was maar één frisdrankje en die kwam van Exota.
Limonade maakte je van Ranja en die zat niet in een handig knijpflesje maar kwam uit een glazen fles met plakkende dop.
De regels waren simpel. Je moeders naam was Mam, U of "oos Moeders".
Voornamen waren voorbehouden aan kinderen.
Je moeder was de vrouw die s'ochends voor dat jij naar school ging je boterhammen had gesmeerd.
Een glas ranja klaar had staan als je middags thuis kwam.
En je dwong op zomerse dagen in een belachelijke korte broek rond te lopen.
Als je wat uitgevreten had hing er een mattenklopper in de schuur.
Die verliet die plek alleen voor het kuisen van de deurmat en de kleden.
Maar was als dreiging afdoende niet al te ver van het pad af te dwalen.
Zij had ooit met je vader je belachelijke voornaam bedacht die tot de dag van vandaag verkeerd geschreven wordt.
Maar die ik nooit veranderen zal omdat zij ze ooit gegeven heeft.
Met Moederdag kleide je een asbak of zong je een ingestudeerd gedichtje.
En al rijmde geen van alle woorden. En leek de asbak meer op een platgeslagen ei.
Ze was er altijd blij mee en tikte haar as er jaren voor je op uit.
Mocht je ze overigens ooit nog willen hebben, heeft ze ook vast nu nog ergens je versje bewaard.
Nu nog staat er een ooit door mij gekleid zigeunerinnetje in de vitrine.
Slecht geglazuurd en alleen met uitleg vaag als violist te herkennen.
Maar ooit in de vierde klas van de lagere school aan haar geschonken.
Als iets wat kinderen voor hun moeder doen.
En moeders tot in het bejaardenhuis bewaren.
Als, "kijk eens heeft mijn zoon gemaakt".
Dus ben ik vanochtend in alle vroegte aan het werk getogen.
En heb ik een pracht exemplaar gekneed.
Met een dik vet hart in het midden gekerfd.
Het lijkt zelfs met half dicht geknepen ogen op een echte asbak.
Doe ik er een gedichtje bij, met plaatjes zoals vroeger in poëzie albums.
Voor de liefste mama van Nederland
leg ik mijn speelgoed even aan de kant
knuffelen, troosten, voorlezen van een verhaal
mijn mama kan het allemaal
daarom krijg jij dit jaar een lintje
van je eigen kindje
zodat iedereen kan zien
mijn mama is de queen
(oh... en mam, je bloemen zijn onderweg en komen vandaag. Tot gauw en een dikke zoen)
Die verliet die plek alleen voor het kuisen van de deurmat en de kleden.
Maar was als dreiging afdoende niet al te ver van het pad af te dwalen.
Zij had ooit met je vader je belachelijke voornaam bedacht die tot de dag van vandaag verkeerd geschreven wordt.
Maar die ik nooit veranderen zal omdat zij ze ooit gegeven heeft.
Met Moederdag kleide je een asbak of zong je een ingestudeerd gedichtje.
En al rijmde geen van alle woorden. En leek de asbak meer op een platgeslagen ei.
Ze was er altijd blij mee en tikte haar as er jaren voor je op uit.
Mocht je ze overigens ooit nog willen hebben, heeft ze ook vast nu nog ergens je versje bewaard.
Nu nog staat er een ooit door mij gekleid zigeunerinnetje in de vitrine.
Slecht geglazuurd en alleen met uitleg vaag als violist te herkennen.
Maar ooit in de vierde klas van de lagere school aan haar geschonken.
Als iets wat kinderen voor hun moeder doen.
En moeders tot in het bejaardenhuis bewaren.
Als, "kijk eens heeft mijn zoon gemaakt".
Dus ben ik vanochtend in alle vroegte aan het werk getogen.
En heb ik een pracht exemplaar gekneed.
Met een dik vet hart in het midden gekerfd.
Het lijkt zelfs met half dicht geknepen ogen op een echte asbak.
Doe ik er een gedichtje bij, met plaatjes zoals vroeger in poëzie albums.
Voor de liefste mama van Nederland
leg ik mijn speelgoed even aan de kant
knuffelen, troosten, voorlezen van een verhaal
mijn mama kan het allemaal
daarom krijg jij dit jaar een lintje
van je eigen kindje
zodat iedereen kan zien
mijn mama is de queen
(oh... en mam, je bloemen zijn onderweg en komen vandaag. Tot gauw en een dikke zoen)
