Je wilt eigenlijk een zo groot mogelijke boom.En ja ze zijn weer prijzig dit jaar, maar vooruit het is maar één keer per jaar kerst.
In de auto wordt de voorruit-spiegel bijna door de top van de boom losgetrokken.
Maar je rijdt tevreden met de autostoel zover mogelijk naar voren geschoven en kersttakken wegwuivend tevreden naar huis.
Daar past de boom precies in de huiskamer.
Er moeten eerst nog wel wat keuzes gemaakt worden. Een gat in het plafond of een stukje van de boom.?
En de eettafel, die moet ook een stuk meer tegen de muur, zodat je schuifelend tussen buik en tafel er nog precies aan kunt zitten.
Altijd dus even gaan plassen voor het kerstdiner, want eenmaal aangezeten is het welhaast onmogelijk van je plaats te gaan.
Oh ja, en de kamerdeur. De kamerdeur kan niet meer open en dicht, dus gemakshalve is de kamerdeur verwijderd.
Dat geeft wat ongemak maar het effect is overweldigend.
Bij binnenkomst wordt je begroet door een zee van groen en de geur van een frisse boswandeling.
Het is ook fris, want de warmte verdwijnt direct door het openstaande deurgat naar buiten.
Maar we troosten ons dat dit de houdbaarheid van de boom ten goede komt.
Dat moet ook want gezien de aanschafprijs mag deze niet eerder het huis verlaten dan eind juni volgend jaar.
Zo'n beetje tegen de tijd dat de zwembroeken weer uit het vet worden gehaald.
Dan begint het feest van het versieren van de boom.
De lichtjes worden weer van zolder gehaald en gecontroleerd alvorens ze de boom in gaan.
Daar branden ze ruim vijf minuten waarna een kleine lichtflits alle lampjes zwart kleurt.
De vorig jaar aangeschafte streng van 200 lampjes worden vervolgens weer één voor één losgekoppeld van de boom.
De op de achterbank en autostoel achtergebleven dennennaalden worden weggepoetst en de bouwmarkt wordt opgezocht voor een nieuwe streng lichtjes.
Acht meter energie zuinige led lampjes worden aangeschaft en in de boom gehangen.
Ingehangen en aangesloten zetten ze de kamer in een verzengend wit licht, maar met de van de zomer aangeschafte zonnebrillen op het hoofd blijft het een feest om te zien.
De weerschijn van de zilveren ballen veranderd de kamer een beetje in een disco zaal, en ik kan me nauwelijks bedwingen een dansje te doen.
Er is nog even wat discussie over of het nu "Andre Rieu's christmas walzen" moet worden of "Jan Smits" nieuwe kerstplaat maar uiteindelijk maakt het kerstalbum van Nick en Simon de kerstsfeer compleet.
Hé, gezellig, hij staat weer.
